JOINT CUSTODY

CO-OUDERSCHAP

Waarom besefte ik nooit wat het eigenlijk was:
overvloed. Twee gezinnen, twee verschillende
keukentafels, twee verzamelingen regels, twee
kreken, twee hoofdwegen, twee stiefouders
met hun aquaria of cassettebandjes of
sigarettenrook of kennis van koken of
talent voor lezen. Ik kan het niet omdraaien, de bekraste
plaat blijft hangen op dat oorspronkelijke
chaotische lied. Toch moet ik zeggen, op zondag
werd ik heen en weer gebracht en dat was best lastig
maar op beide plekken hadden ze me lief. Zodoende heb ik
nu twee paar hersenen. Twee complete tegenpolen.
Eén paar dat altijd mist waar ik niet ben,
één dat opgelucht denkt: ik ben eindelijk thuis.

JOINT CUSTODY

Why did I never see it for what it was:
abundance. Two families, two different
kitchen tables, two sets of rules, two
creeks, two highways, two stepparents
with their fish tanks or eight tracks or
cigarette smoke or expertise in recipes or
reading skills. I cannot reverse it, the record
scratched and stopping to that original
chaotic track. But let me say, I was taken
back and forth on Sundays and it was not easy
but I was loved each place. And so I have
two brains now. Two entirely different brains.
The one that always misses where I’m not, 
the one that is so relieved to finally be home.