MIDNIGHT SUN Day Five

A letter arrives from a place where your reply can’t be sent

That you’re already here
That you’ve already left you

A shimmering letter arrives from the hole that knows everything

Like the brain that sees all too clearly after death, a bright letter arrives
Like the days before you were born, a widely wide letter without yesterday or
    tomorrow arrives

Soft chiming of bells from a carriage made of light
Giggles of a girl in pants made of light, knocking on the nightless world

The last train runs above ground
the world where all the trains on the platform light up at once and silently forget
about you

You can’t go, for you are footless, but the children of your childhood are already
there
A letter arrives from that bright hole where not even a reply in black can be sent

where your children age in front of you
from that place where you departed to, to be reincarnated

A letter arrives, written in ink of brightly bright light

from that place where you’ve never encountered darkness
an enormously enormous letter arrives
a brilliant light a newborn greets for the first time

STRALENDE NACHT dag vijf

er komt een brief van een plek waar jij niet op kunt antwoorden

dat jij er al bent en
bij jezelf reeds wegging
 
er komt een stralende brief uit een holte die alles van je weet
 
er komt een stralende brief als de hersens van iemand die na de dood alles duidelijk doorziet
er komt een o zo weidse brief zonder gisteren zonder morgen als de dagen van voor je geboorte
 
tikjes geven op een wereld zonder nacht waarin de bel klinkt van het van licht gemaakte rijtuig
en het meisje in een van licht gemaakte broek giechelt
 
de laatste metro rijdt bovengronds
en de treinen aan het perron ontsteken allemaal het licht vergeten jou zonder wat te zeggen

er komt een brief uit de stralende holte waarop jij zelfs niet met zwarte letters antwoorden kunt
waar de kinderen uit je kinderjaren al naartoe zijn al kun jij daar zonder voeten niet heen

op de plek waar je kinderen in jouw bijzijn oud worden
en waar jij eerder vertrok omwille van wedergeboorte

er komt een brief die geschreven is met een inkt van o zo heldere kleur
 
geboren in deze wereld op deze plek waar jij nooit stuitte op duisternis
het stralende licht waarin de pasgeborene voor het eerst de ogen opent

komt er een o zo gigantische brief

백야 닷새

네가 답장할 수 없는 곳에서 편지가 오리라

네가 이미 거기 있다고
네가 이미 너를 떠났다고

네 모든 걸 알고 있는 구멍에게서 밝은 편지가 오리라

죽어서 모두 환하게 알게 된 사람의 뇌처럼 밝은 편지가 오리라
네 탄생 전의 날들처럼 어제도 없고 내일도 없는 넓고 넓은 편지가 오리라

빛으로 만든 마차의 방울소리 고즈넉이 울리고
빛으로 만든 바지를 입은 소녀의 까르르 웃음소리 밤 없는 세상을 두드리는

마지막 지하철이 지상으로 올라가고
플랫폼의 기차들이 일제히 불을 켠 채 말없이 너를 잊어주는

너는 발이 없어 못 가지만 네 아잇적 아이들은 이미 거기 가 있는
네 검은 글씨로 답장조차 할 수 없는 그 밝은 구멍에게서 편지가 오리라

네 아이들이 네 앞에서 나이를 먹고
너 먼저 윤회하러 떠나버린 그곳에서

밝고 밝은 빛의 잉크로 찍어 쓴 편지가 오리라

이 세상에 태어나 한 번도 어둠을 맞아본 적 없는 그곳에서
지금 막 태어난 아기가 첫 눈 뜨고 마주한 찬란한 첫 빛

커다랗고 커다란 편지가 오리라