A teoría do vento (fragmento)

Após a chuvia. Hai vaos.
Percorro a foresta.
Fecundia de paxaros coloridos.
Branca infiltración de sons no ceo.
O regato fai unha lavativa ás pedras.
Tremor no esfínter dos seixos.
Tremor de desacougo na carne dos seixos.
Co abaneo do vento,
o sol envorca e alaga os campos,
a xente ten un intre de clarividencia.
O vento murmúrame:
«Chega coa droga desta luz,
sabes?, para che mostrar
a auga na peneira».
Ó, condenado e querido vento.
Ó, condenado e vasto peito mentireiro.

風の説

風の説

雨後。浅瀬あり。
林をたどつていく。
色鳥の繁殖。
物音の空へのしろい浸透。
石はせせらぎに浣腸される。
石ころの括約筋のふるへ。
石ころの肉の悩みのふるへ。
風のゆらぐにつれ
陽は裏返つて野に溢れ
人は一瞬千里眼をもつ。
風はわたしにささやく。
《この光の麻薬さえあれば
ね、螻蛄の水渡りだつて
あなたに見せてあげられるわ》
このいとしい風めが。
嘘つきのひろびろの胸めが。