CALLIOPE’S RUN

KALLIOPE’S LOOP

Uit haar stroomt de ziekte van de verbazing.
Wat past, wat vliegt, een godgloeiende (toptijd)
As heeft ook downtime nodig om te profiteren
van badlands sturm und drang hergebruik. 
Vorig jaar vonden we het absolute zomergehoor
Het visioen schitterend, nu met niet één sprietje gras
alleen uitroepen naar het tafereel dat net verdween. 
Bodemloze put een vijf minuten venster van toekomstige kalliopes
Kom gewoon tevoorschijn              en zeg het;
hoe hogere lucht te voorspellen voorbij de gebruikelijke
zingzang- of slingerwedstrijd. Van harmonie naar harpij,
haar eksters zuidwaarts uitgegooid, de standaard operaklucht.
Plannen uitvoerend onder een kegel van stilte,
slagen we er niet in vast te stellen wie de oppermuze blijft.
Jij, ik, of 99? Ex aequo sopranen. Lyrische coloratura
van de langere schaduwen. Luister weer naar de bedreven loopjes, de sprongen
en patente trillers. Bel canto maiden overs. Vorm vinden
en op de vlucht slaan, de lange armomhelzing van de verdwenen traditie: 
I just called to say I love you.   

CALLIOPE’S RUN

Flowing from her is the disease of astonishment.
What fits, what flies, a flaming (good time) 
Ash too needs downtime to capitalise 
on badlands sturm und drang recycling.    
Last year, we found the perfect summer pitch
The vision splendid, now with not a blade of grass Boondoggle a five minute window of future calliopes
Just come out               and say it;
how to divine higher air beyond the usual 
singing or slinging match. From harmony to harpy,
her magpies cast southwards, the standard operatic farce.
Finalising plans under a cone of silence, 
we fail to decide who remains chief of all muses. 
You, me, or 99? Dead heat sopranos. Lyric coloratura
of the longer shadows. Listen again to the agile runs, the leaps  
and patent trills. Bel canto maiden overs. Finding form
and taking flight, the long arm embrace of lost tradition:
I just called to say I love you.