CLAYTON’S LAW OF AMOR FATI

BUCKLERS WET VAN AMOR FATI

Het gespleten jij ter inspiratie: Freuds 
theorie van het unheimlager. Geef mij maar 
het praalgraf van de schuimrubberen bierblikjeskoeler. We zitten op het plankier met de leeuwen onherdacht aan gene zijde.
Hebben ze geen thuis om naar toe te gaan? Verleden week was het
een troep mij onbekende oempa loempa’s
die zongen Liefde als oefening in niet-lineair denken
weerlegt theorieën over zoölogische substitutie
of de Porfyriaanse logica. Wij zijn op zoek
naar drankjes van het huis en, bij ontstentenis daarvan, De melancholie van een ondergaande zon alles wat je voorgespiegeld wordt. Dierenliefde
ligt op de schappen van een plaatselijke gemakswinkel
die wij, met de ons toebemeten trots,
Ingebruikstelling houdt de nul op het bord.

CLAYTON’S LAW OF AMOR FATI

The split you for inspiration: Freud’s
theory of the untinny. I prefer
the cenotaphic stubby holder. We sit on the deck with the lions unmemoried beyond.  
Don’t they have homes to go to?  Last week, it was
a pack of unfamiliar oompa loompas 
singing Love as an exercise of non-linear thought 
defies theories of zoological substitution
or Porphyrian logic. We seek 
drinks on the house  and, failing that,  The melancholia of a setting sun   all it cracked up to be.  Animal affection   
lines the shelves of a local convenience store
which, in our incumbent pride, 
Instrumentality goes out for a duck.