When I learned grief, its arms changed

Toen ik rouw leerde, veranderden zijn armen

Toen ik rouw leerde, veranderden zijn armen
in de voorpoten van een dier
en schors klom op om zijn heupen te bedekken
ik verlangde er ook naar om onder
die schors te vertoeven, ik verlangde naar hoeven van mezelf. Toen
gooide ik mijn groene mantel af en kneep ik mijn handen dicht
en ik tierde welig
en tieren was mijn schande.

When I learned grief, its arms changed 
into the forelegs of an animal
and bark climbed upwards to sheath its hips
I also longed to be under 
that bark, I longed for my own hoofs. Then 
I threw off my green coat and I clenched my hands 
and I throve
and thriving shamed me.