Poetry International Poetry International
Gedicht

Jan Glas

THE NUMBER DOGGIE

From neither here nor there your trashy
postcards from Nostalgialand.
 
On the reverse side clear handwriting got
invariably lost in a brain-fog.
 
That’s what happens in this life when
you try to understand things.
 
Poetry
might in your case have been able to help,
only, you didn’t like poetry you said
 
and just like that showed me a
newspaper photo of a running doggie.
 
That I would never see you again
was the final upshot of it.
 
Loss
is measurable, that investigation I have now
more or less completed.
Just different data are required.
 
For example the number doggie
taking a run-up to becoming grass.

HET GETAL HONDJE

Vanuit niet hier en niet daar je kitsch-
ansichtkaarten uit Heimweeland.

Op de achterzijde liep een duidelijk handschrift
steevast vast in hersenmist.

Wie probeert dan ook in dit leven
ergens een vinger achter te krijgen.

Poëzie
had misschien in jouw geval kunnen helpen,
alleen, je hield niet van gedichten zei je

en liet me een krantenfoto van
zomaar een rennend hondje zien.

Dat ik je nooit meer zou zien,
daar liep het op uit.

Gemis
is te meten, dat onderzoek heb ik nu
zo goed als afgerond.
Er moeten alleen nog andere getallen komen.

Bijvoorbeeld het getal hondje
dat een aanloop neemt om gras te worden
.

HET GETAL HONDJE

Vanoet nait Hier en nait Doar dien kitsch-
ansichtkoarten oet Wenstlaand.
 
Achterop laip n dudelk handschrift
steevast vast ien hazzenmist.
 
Wel perbaaiert din ook ien dit leven
aargens n vinger achter te kriegen.
 
Poëzie
haar ien dien geval meschain helpen kind,
allain, doe hiels nait van gedichten zeestoe
 
en laits mie n krantefoto van
zomor n runnend hondje zain.
 
Dat ik die nooit meer zain zal,
doar laip t op oet.
 
Gemis
is te meten, dat onderzuik heb ik nou
zo goud as ofrond.
Der monnen allain nog andere getallen kommen.
 
Bieveurbeeld het getal hondje dat
n aanloop nimt om gras te worden
Close

HET GETAL HONDJE

Vanoet nait Hier en nait Doar dien kitsch-
ansichtkoarten oet Wenstlaand.
 
Achterop laip n dudelk handschrift
steevast vast ien hazzenmist.
 
Wel perbaaiert din ook ien dit leven
aargens n vinger achter te kriegen.
 
Poëzie
haar ien dien geval meschain helpen kind,
allain, doe hiels nait van gedichten zeestoe
 
en laits mie n krantefoto van
zomor n runnend hondje zain.
 
Dat ik die nooit meer zain zal,
doar laip t op oet.
 
Gemis
is te meten, dat onderzuik heb ik nou
zo goud as ofrond.
Der monnen allain nog andere getallen kommen.
 
Bieveurbeeld het getal hondje dat
n aanloop nimt om gras te worden

THE NUMBER DOGGIE

From neither here nor there your trashy
postcards from Nostalgialand.
 
On the reverse side clear handwriting got
invariably lost in a brain-fog.
 
That’s what happens in this life when
you try to understand things.
 
Poetry
might in your case have been able to help,
only, you didn’t like poetry you said
 
and just like that showed me a
newspaper photo of a running doggie.
 
That I would never see you again
was the final upshot of it.
 
Loss
is measurable, that investigation I have now
more or less completed.
Just different data are required.
 
For example the number doggie
taking a run-up to becoming grass.
Sponsors
Gemeente Rotterdam
Nederlands Letterenfonds
Stichting Van Beuningen Peterich-fonds
Prins Bernhard cultuurfonds
Lira fonds
Versopolis
J.E. Jurriaanse
Gefinancierd door de Europese Unie
Elise Mathilde Fonds
Stichting Verzameling van Wijngaarden-Boot
Veerhuis
VDM
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère