AS IF SHE WAS MY WIFE

I found her half-frozen.
All winter she’d been waiting for the geese.
I took her in as if she was my wife.
 
Once inside she put plastic bags
round her dirty feet.
‘Oh, there’s really no need to do that,’ I said.
Rustling she went over to the fridge.
I went to change my bedclothes.
 
‘Do you realise
you’ve escaped from heaven?’
Yes, she realised that.
 
Upstairs I stood for a moment
at the bedroom window.
 
The water in the pond, I noticed,
had turned into fish.

AS WAS ZE MIEN VRAAUW

Ik trof haar half bevroren aan.
De hele winter had ze op de ganzen gewacht.
Ik nam haar in huis als was zij mijn vrouw.
 
Binnenshuis deed ze plastic zakken
om haar vieze voetjes.
‘Ach, dat hoeft toch helemaal niet,’ zei ik.
Ritselend liep ze naar de koelkast.
Ik ging mijn bed verschonen.
 
‘Weet jij eigenlijk wel
dat je aan de hemel ontsnapt bent?’
Ja, dat wist ze wel.
 
Boven stond ik nog even
voor het slaapkamerraam.
 
Het water in de vijver, zag ik,
was vis geworden.

AS WAS ZE MIEN VRAAUW

Ik trof heur haalf bevroren aan.
De haile winter haar ze op de gaanzen wacht.
Ik nam heur ien hoes as was ze mien vraauw.
 
Binnenshoes dee ze plestik puten
om heur vieze voutjes.
‘Ach, dat huft toch toch hailemoal nait,’ zee ik.
Ruzzelnd laip ze noar koelkaast.
Ik ging mien ber verschonen.
 
‘Waistoe aiglieks wel
dastoe aan de hemel ontsnapt bis?’
Joa, dat wis ze wel.
 
Boven ston ik nog even
veur t sloapkoamerroam.
 
t Wodder ien viever, zag ik,
was vis worden.