TO FATHER

In a chilly morning of February
The oak has finally taken a grievous size
Father, before your photograph
The eight-direction wind retains the calmness of round tables

I look from the perspective of childhood
And always see you from behind
Shepherding dark clouds and white sheep
Along the road that leads toward monarchy

The eloquent wind brings out floods
The logic of urban lanes goes deep in the heart
You call on me to be your son
I follow you to become a father

The fate that flows in the palm
Activates sun, moon and stars to circle
Under the lone lamp of men
Everything pairs in dark shades

The brothers of clock, hour and minute hands
Fight, frame an acute angle, and unite into one
The thunderbolts of illness roll into nocturnal hospitals
And bang your door open

The dawn appears on the stage as does a clown
The flames of morning light change your bedclothes
Where clocks and watches stop
The dart of time flies whistling past

Hurry, catch up with that chariot of death
A path taken by robbers in spring
Comes to investigate mountains’ wealth
Streams wind the song’s melancholy

Slogans hide in the walls
This world has not much changed:
Women turn back and merge into night
Men walk out from morning

VOOR MIJN VADER

op een koude februarimorgen
heeft de eik ten slotte de maat van verdriet
vader, voor jouw foto
bewaart wind uit alle richting stilte aan tafel

vanuit mijn kinderjaren
zag ik je altijd op de rug
langs de weg naar heerschappij
hoedde je donderwolken en schapen

welbespraakte wind bracht stormvloed
een logica van stegen doordrong het mensenhart
jij riep mij tot zoonschap
ik volgde jou in vaderschap

het lot dat door je handpalm gutst
stuwt zon maan sterren in hun rondgang
onder een eenzame mannenlamp
krijgen dingen een dubbele schaduw

de broederstrijd der wijzers maakt
een scherpe hoek, sluit twee tot één
ziek onweer rolt het gasthuis van de nacht in
en bonst op je deur

de dageraad komt op als een clown
vonken geven je schone lakens
waar de klok tot stilstand komt
suist de pijl des tijds voorbij

gauw, achter de dodenkar aan
een dievenpad in het voorjaar
vraagt naar de rijkdom van de bergen
en een rivier omringt de klacht van het lied

leuzen verschuilen zich op muren
in de wereld is niet veel veranderd:
vrouwen keren zich om gaan op in de nacht
en uit de ochtend stappen mannen

TO FATHER