Poetry International Poetry International
Gedicht

Dunya Mikhail

IRAQIS AND OTHER MONSTERS

They are scary beings.
They have dark, dangling heads.
They roam the desert
in bulls’ and lions’ skins,
their wide eyes glittering with swords.
They rub their moustaches when they promise,
or threaten,
or flirt.
From their giant noses
a lot of smoke pours out
and rises to the sky.
They shake the earth with such strength
the dead wake up.
They live in darkness
with no water or electricity.
Dust is their food and clay is their bread.
They never sleep or rest.
They have weird habits –
the Sunni say the Shia all have tails;
the Shia carry keys to heaven in their pockets
in case they should suddenly die;
the Kurds take to the mountains when they fight and
when they dance the dabka;
the Chaldeans consult the stars to make decisions;
the Assyrians stick feathers on their heads
to prove they’ve defeated the eagle;
the Armenians throw themselves into the river
whenever they get annoyed;
the Turks keep hoping
the Sultan will return;
the Mandais celebrate their festivals
by staying three days at home;
the Yezidis honor the Devil
and revere the lettuce.
Iraqis and other monsters
(at sunset,
whenever guns are silent)
take their harps out of boxes
and all of them play
for the missing
until morning.

IRAKEZEN EN ANDERE DEMONEN

Het zijn angstaanjagende wezens
ze hebben zwarte, wiebelende koppen
trekken door de woestijn
in stieren- en leeuwengedaante
in grote ogen fonkelen zwaarden
ze wrijven hun snorren als ze dreigen
en bedreigen
of verliefd zijn
uit hun geweldige neuzen
stijgen rookwolken op naar de hemel
ze schudden de aarde zo krachtig dat de doden ontwaken
leven in duisternis zonder water of stroom
hun voedsel is stof, hun brood klei
ze slapen en rusten niet
en hebben vreemde gewoonten:
de Sunniet zegt dat de Shi’iet een staart heeft
de Shi’iet heeft uit voorzorg de sleutel van het paradijs in de zak
de Koerd gaat de bergen in
om te vechten of de dabkadans te dansen
de Chaldeeër raadpleegt de sterren voor hij beslist
de Assyriër zet een veer op zijn hoofd als hij een adelaar doodde
de Armeniër werpt zich in de rivier als hij gestoord wordt
de Turkmeen wacht op de terugkeer van de Sultan
de Mandeeër viert dat hij drie dagen thuis is
de Yazidi vereert Satan
dat zijn de Irakezen en andere demonen
(als de zon ondergaat
zwijgen d kanonnen)
dan halen zij de gitaren uit de hoezen
en spelen tot de morgen
voor hun gevallenen

عراقيون وغيلان أخرى

هم كائنات مخيفة.
لهم رؤوس داكنة  ومترنحة.
يجولون في الصحراء
بأجساد ثيران وأسود.
عيون واسعة تلمع بالسيوف.
يفركون شواربهم اذا وعدوا
أو توعدوا        
أو تغزلوا.      
من أنوفهم الهائلة
يخرج دخان كثير، يعلو الى السماء.
يهزون الأرض بقوة ينتبه لها الموتى.
يعيشون في ظلمة، بلا ماء ولا كهرباء.
الغبار طعامهم وخبزهم الطين.
لايعرفون نوماً أو راحة.
لهم عادات غريبة:
السنّي يردد بأن الشيعي له ذيل.
الشيعي يحمل مفتاح الجنة في جيبه تحسباً  للموت.
الكردي يذهب الى الجبل
حين يقاتل وحين يرقص "دبكة."
الكلداني يستشير النجوم في قراراته.
الآشوري يضع ريشة على رأسه ليثبت انه صرع النسر.
الأرمني يرمي نفسه في النهر حين ينزعج.
التركماني ينتظر دائماً عودة السلطان.
المندائي يحتفل بأن يعتكف ثلاثة أيام في البيت.
اليزيدي يحترم الشيطان
ويقدّس الخس.
أولئك العراقيون وباقي الغيلان
(كلما تغيب الشمس
وتهدأ أصوات المدافع)
يُخرجون قيثاراتِهم من الصناديق
يعزفون لمفقوديهم
جميعاً حتى الصباح.
Close

IRAKEZEN EN ANDERE DEMONEN

Het zijn angstaanjagende wezens
ze hebben zwarte, wiebelende koppen
trekken door de woestijn
in stieren- en leeuwengedaante
in grote ogen fonkelen zwaarden
ze wrijven hun snorren als ze dreigen
en bedreigen
of verliefd zijn
uit hun geweldige neuzen
stijgen rookwolken op naar de hemel
ze schudden de aarde zo krachtig dat de doden ontwaken
leven in duisternis zonder water of stroom
hun voedsel is stof, hun brood klei
ze slapen en rusten niet
en hebben vreemde gewoonten:
de Sunniet zegt dat de Shi’iet een staart heeft
de Shi’iet heeft uit voorzorg de sleutel van het paradijs in de zak
de Koerd gaat de bergen in
om te vechten of de dabkadans te dansen
de Chaldeeër raadpleegt de sterren voor hij beslist
de Assyriër zet een veer op zijn hoofd als hij een adelaar doodde
de Armeniër werpt zich in de rivier als hij gestoord wordt
de Turkmeen wacht op de terugkeer van de Sultan
de Mandeeër viert dat hij drie dagen thuis is
de Yazidi vereert Satan
dat zijn de Irakezen en andere demonen
(als de zon ondergaat
zwijgen d kanonnen)
dan halen zij de gitaren uit de hoezen
en spelen tot de morgen
voor hun gevallenen

IRAQIS AND OTHER MONSTERS

They are scary beings.
They have dark, dangling heads.
They roam the desert
in bulls’ and lions’ skins,
their wide eyes glittering with swords.
They rub their moustaches when they promise,
or threaten,
or flirt.
From their giant noses
a lot of smoke pours out
and rises to the sky.
They shake the earth with such strength
the dead wake up.
They live in darkness
with no water or electricity.
Dust is their food and clay is their bread.
They never sleep or rest.
They have weird habits –
the Sunni say the Shia all have tails;
the Shia carry keys to heaven in their pockets
in case they should suddenly die;
the Kurds take to the mountains when they fight and
when they dance the dabka;
the Chaldeans consult the stars to make decisions;
the Assyrians stick feathers on their heads
to prove they’ve defeated the eagle;
the Armenians throw themselves into the river
whenever they get annoyed;
the Turks keep hoping
the Sultan will return;
the Mandais celebrate their festivals
by staying three days at home;
the Yezidis honor the Devil
and revere the lettuce.
Iraqis and other monsters
(at sunset,
whenever guns are silent)
take their harps out of boxes
and all of them play
for the missing
until morning.
Sponsors
Gemeente Rotterdam
Nederlands Letterenfonds
Stichting Van Beuningen Peterich-fonds
Prins Bernhard cultuurfonds
Lira fonds
Versopolis
J.E. Jurriaanse
Gefinancierd door de Europese Unie
Elise Mathilde Fonds
Stichting Verzameling van Wijngaarden-Boot
Veerhuis
VDM
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère