Transit

PASSAGE

ongeregeld leven van geloof en vrees en ’t ongeloven
strek je sexy spanne uit over de stad
een bokkige adem van geboorte tot bitter
want hij herinnert zich de snieren en de gunsten
en weet we mompelen waarschijnlijk eens

                                                     – Ik hoorde nooit waarom
Of zelfs maar hoe, het had iets te maken met een brug –

waaronder het alles vloeit eeuwig eindeloos
water verkeer de dromen het diepe de zekerheid dat
ongeregelde liefde hem heeft als zoete kern
ongelovig vreesloos bevreesd de cirkel sluitend
zingend Morgen zullen we ons best doen, ons best doen
Morgen zullen we ons best doen.

Transit

Untidy life of faith and fear and the unfaith
stretch your sexy span across the city
an unforgiving breath from birth to bitter
for he’ll remember every slight and kindness
and know that we will likely someday mutter


                                                         − I never heard why
Or just how, it was something to do with a bridge −


under which flows it all ever endlessly
water traffic the dreams the deep the certainty that
untidy love has him as its sweet kernel
faithless fearless frightened closing the circle
singing Tomorrow we’ll do our best, our best
Tomorrow we’ll do our best.