Gedicht
Risto Oikarinen
The wind howls, plays the saw, bends the hazed horizon
The wind howls, plays the saw, bends the hazed horizon. Pupils of pitch-dark contract, light gleams from the fog: The Flying Lintula Nunnery punctures the bloated belly of the sea, masts scrape the vault of heaven torn by star pellets. The residents sway in the kitchen: the abbess whips eggbutter, a novice folds pasties, a nun pounds beef, hums a hymn rhythmically, from bar to bar, from year to year, they prepare for the horizon, for the wedding of heaven and earth, it’s rocking, it’s rocking, clouds beat the windows, I start to feel sick, I want to stop whipping, folding, pounding, chanting, sailing between the worlds.
© Translation: 2008, Maria Lyytinen
De wind huilt, laat de zaag zingen, buigt de horizon uit sluiers
De wind huilt, laat de zaag zingen, buigt de horizon uit sluiers. De pupillen van de duisternis vernauwen zich, tussen de mist schemert licht: Het vliegende nonnenklooster van Lintula prikt in de ronde buik van de zee, de masten schrapen langs de hemel die beschadigd is door sterrenhagel. De bewoners schommelen in de keuken: de abdis klopt het ei door de boter, de novice plooit het deeg van de broodjes, de non hamert op het rundvlees, zingt psalmen op het ritme, maat na maat, jaar na jaar, ze maken zich klaar voor de horizon, de bruiloft tussen hemel en aarde, wiegen, wiegen, de wolken slaan tegen het raam, ik moet overgeven, ik wil het kloppen, plooien, hameren, zingen, het zeilen tussen de werelden stoppen.
© Vertaling: 2008, Adriaan van der Hoeven
Tuuli ulvoo, soittaa sahaa, taivuttaa harsoista horisonttia. Pimeyden pupillit supistuvat, sumun keskeltä kuultaa valoa: Lentävä lintulan nunnaluostari puhkoo meren pulleaa vatsaa, mastot raapivat taivaankantta, tähtihaulien rikkomaa. Asukkaat keinuvat keittiössä: abbedissa vatkaa munavoita, noviisi rypyttää piirakoita, nunna nuijii naudan lihaa, veisaa virttä rytmissä, tahdista toiseen, vuodesta vuoteen, he valmistautuvat horisonttiin, taivaan ja maan hääjuhliin, keinuttaa, keinuttaa, pilvet lyövät ikkunaan, minua alkaa oksettaa, haluan lopettaa vatkaamisen, rypyttämisen, nuijimisen, veisaamisen, maailmoitten välissä purjehtimisen.
From: Katumusharjoituksia
Publisher: Gummerus Kustannus Oy, Helsinki
Publisher: Gummerus Kustannus Oy, Helsinki
Gedichten
Gedichten van Risto Oikarinen
Close
De wind huilt, laat de zaag zingen, buigt de horizon uit sluiers
De wind huilt, laat de zaag zingen, buigt de horizon uit sluiers. De pupillen van de duisternis vernauwen zich, tussen de mist schemert licht: Het vliegende nonnenklooster van Lintula prikt in de ronde buik van de zee, de masten schrapen langs de hemel die beschadigd is door sterrenhagel. De bewoners schommelen in de keuken: de abdis klopt het ei door de boter, de novice plooit het deeg van de broodjes, de non hamert op het rundvlees, zingt psalmen op het ritme, maat na maat, jaar na jaar, ze maken zich klaar voor de horizon, de bruiloft tussen hemel en aarde, wiegen, wiegen, de wolken slaan tegen het raam, ik moet overgeven, ik wil het kloppen, plooien, hameren, zingen, het zeilen tussen de werelden stoppen.
© 2008, Adriaan van der Hoeven
From: Katumusharjoituksia
From: Katumusharjoituksia
The wind howls, plays the saw, bends the hazed horizon
The wind howls, plays the saw, bends the hazed horizon. Pupils of pitch-dark contract, light gleams from the fog: The Flying Lintula Nunnery punctures the bloated belly of the sea, masts scrape the vault of heaven torn by star pellets. The residents sway in the kitchen: the abbess whips eggbutter, a novice folds pasties, a nun pounds beef, hums a hymn rhythmically, from bar to bar, from year to year, they prepare for the horizon, for the wedding of heaven and earth, it’s rocking, it’s rocking, clouds beat the windows, I start to feel sick, I want to stop whipping, folding, pounding, chanting, sailing between the worlds.
© 2008, Maria Lyytinen
Sponsors
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère