THE RETURN OF THE BODY

Where I am a flower meadow
is missing, even though I’m standing in
a parched flower meadow
with hair blossoming like an orchard
in April.

But whenever I’m cut off
from me by eyes,
like that girl on the bird sofa under a vault of breathlessness,
the body comes
clumsily back and, in desperation
or love
for the kitchen table, lies shuddering on the kitchen table.

Then you think you know it’s always there,
even though you’re putting your trust in the vacuum
of a dream.

Someone sees all along that the jug, after pouring out
hot water
and being filled with cold water,
breaks in two
and stays broken in two.

DE TERUGKEER VAN HET LICHAAM

DE TERUGKEER VAN HET LICHAAM

Waar ik ben ontbreekt het
aan een bloemenwei, ook al sta ik te midden
van een verzengde bloemenwei
met haar dat bloeit als een boomgaard
in april.

Maar telkens als ik door ogen
van mij word weggesloten,
zoals dat meisje op de vogelsofa door ademnood overwelfd,
keert het lichaam
onbeholpen terug en ligt uit ontreddering
of liefde
voor de keukentafel op de keukentafel te schudden.

Men meent dan te weten dat het steeds daar is,
ook al vertrouwt men zich toe aan het vacuüm
van een droom.

De hele tijd ziet iemand dat de kan na heet water
te hebben geschonken
en met koud water te zijn gevuld
in tweeën breekt
en in tweeën liggen blijft.