Poem
Tomas Tranströmer
a page of the night-book
I stepped ashore one May nightin the cool moonshine
where grass and flowers were grey
but the scent green.
I glided up the slope
in the colour-blind night
while white stones
signalled to the moon.
A period of time
a few minutes long
fifty-eight years wide.
And behind me
beyond the lead-shimmering waters
was the other shore
and those who ruled.
People with a future
instead of a face.
© Translation: 2002, Robin Fulton
NACHTBOEKBLAD
Op een meinacht ging ik aan landin koele maneschijn
die gras en bloemen grijs deed zijn
maar geuren groen.
Ik gleed de heuvel op
in de kleurenblinde nacht
terwijl witte stenen
seinden naar de maan.
Een tijdruimte
een paar minuten lang
achtenvijftig jaar breed.
En achter mij
voorbij het loodglanzende water
bevonden zich de andere oever en
zij die heersten.
Mensen met toekomst
in plaats van een gezicht.
© Vertaling: 2002, J. Bernlef
nattboksblad
Jag landsteg en majnatti ett kyligt månsken
där gräs och blommor var grå
men doften grön.
Jag gled uppför sluttningen
i den färgblinda natten
medan vita stenar
signalerade till månen.
En tidrymd
några minuter lång
femtioåtta år bred.
Och bakom mig
bortom de blyskimrande vattnen
fanns den andra kusten
och de som härskade.
Människor med framtid
i stället för ansikten.
From: Samlade dikter 1954-1996
Publisher: Albert Bonniers Förlag, Stockholm
Publisher: Albert Bonniers Förlag, Stockholm
Poems
Poems of Tomas Tranströmer
Close
a page of the night-book
I stepped ashore one May nightin the cool moonshine
where grass and flowers were grey
but the scent green.
I glided up the slope
in the colour-blind night
while white stones
signalled to the moon.
A period of time
a few minutes long
fifty-eight years wide.
And behind me
beyond the lead-shimmering waters
was the other shore
and those who ruled.
People with a future
instead of a face.
© 2002, Robin Fulton
From: Samlade dikter 1954-1996
From: Samlade dikter 1954-1996
a page of the night-book
I stepped ashore one May nightin the cool moonshine
where grass and flowers were grey
but the scent green.
I glided up the slope
in the colour-blind night
while white stones
signalled to the moon.
A period of time
a few minutes long
fifty-eight years wide.
And behind me
beyond the lead-shimmering waters
was the other shore
and those who ruled.
People with a future
instead of a face.
© 2002, Robin Fulton
Sponsors
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère