Friends, remember that summer when we stayed

Friends, remember that summer when we stayed
on that mountain full to bursting among empty graves



how we sat there frozen in sultriness
for one blue second, saved for later



and how the crickets spoke on behalf of the gods
ten thousand wings as if they were with us



and how things spiralled into themselves
deities and dead men splinters and eggshells



and how come it’s autumn and we’re still sitting there
although we’ve split to pieces somewhere else –

Vrienden, hoe wij die zomer daar zaten

Vrienden, hoe wij die zomer daar zaten
op die eivolle berg tussen lege graven



hoe wij daar zaten bevroren in hitte
één blauwe seconde, ontvreemd voor een later



en hoe de cicaden de goden voorspraken
tienduizend vleugels alsof zij er waren



en hoe de dingen eenzelviger werden
goden en doden eischalen scherven



en hoe het nu herfst is en wij daar maar zitten
ook als wij elders in scherven liggen -