Poetry International Poetry International
Poem

Signe Gjessing

'The world looks out'

The world looks out,
then arises, in beauty.

Here is the world.
1.01     

Reality slips
right through
here.
1.011  

Possibilities discover
reality’s shortcut:
The world arises.
1.0111 

The world is everything
that is evident.
1.1              

Being expects the
world, that is all.
1.11          

Being promises the
possible worlds too
much: The world.
1.12               

Roses may be a bit too
delicate when compared
to the stars.
1.121  

Rosestars?
The stars need
to sleep on it first.
1.1211 

A world leads to
unrest.
1.2              

The world must be seen
as an approximation.
1.3              

It goes against the universe
to universalize itself too hard,
during the summer it uni-
versalizes itself so very loosely.
1.31     

A universe may seem like
chance when it loses
concentration.
1.311      

Not much silk is needed
in a new universalization.
1.312     

The sensation of being
in the world may be
supplemented by a bit
of being, if you like.
1.4              

Here, being passes by
what’s most obvious.
2

Over there is
the only being.
2.1             


No, no, being disturbs
nothing at all.
2.2              

Being belongs
to no one.
2.3             

Being is mitigating
circumstances: Nothing.
And yet.
2.4              

The universe alludes
to silence when it
‘is’. 
2.41     

Being can anticipate
when something wants
to exist because it
says it wants
to be immortal.
2.5                   

The world is
imported.
3

The world is a good
alternative to certainty.
3.01          

The world has been allowed
to sit and watch from one side
of the balance. The world
is not supposed to shift
the balance, it should
just watch.
3.011 

Is it completely intentional
that the universe has not
led roads to the stars?
3.1              

The universe always
shows up at the last
minute, right before
universality gives up.
3.11     

And always with some
kind of new scent.
3.111 

The world is accentuated
by the drops
as an example.
—Which ecstasies?
—The world, e.g.
3.2    

Glimpses of the world
are the beyond that
stop while the going
is good.
3.3              

The world is formalities.
3.4              

If we don’t uphold form-
alities—such as thinking
about the light—then we are
beyond.
3.41    

As for the world, it is
done with forgetting.
3.411 

Great demands are put
on the world’s trans-
cendence: The world
has to disappear from
there not here.
3.5              

The world has its
beginning to thank
for its elusiveness.
3.51     

The world’s creation
is followed up with very
different initiatives.
3.511   

The world is a mild
regret over actions.
3.6              

The actions
are beyond.
3.61     

The answer to the be-
yond must read: Yes,
but also there.
3.611 

Transcendence:
Holding a space for
the world in infinitely
many places.
3.6111  

The world exports
a shampoo based on
stars and longing.
3.7              

Distance has lost
its grip on the
cosmic: Meanwhile
the migrating
world sends stars
out every day.
3.71     

The beyond follows
us and holds up the
world like a bridal
veil: Avant-garde.
3.8              

'De wereld kijkt uit'

De wereld kijkt uit,
ontstaat dan, mooi.
1

Hier is de wereld.
1.01

De werkelijkheid glipt er hier net
doorheen.
1.011

De mogelijkheden ont-
dekken de sluipweg van de
werkelijkheid. De wereld
ontstaat.
1.0111

De wereld is alles wat
voor de hand ligt
1.1

De wereld wordt verwacht door
zijn, dat is alles.
1.11

Het zijn beloofde
mogelijke werelden te
veel: De wereld.
1.12

De rozen zijn misschien
een beetje te verfijnd in verhouding tot
de sterren.
1.121

Rozensterren?
Daar moeten de sterren een dagje
over slapen.
1.1211

Een wereld leidt tot
onrust.
1.2

De wereld moet je zien als
een taxatie.
1.3

Het staat het universum
tegen zich al te hard te universali-
seren,
’s zomers uni-
versaliseert het zich
helemaal los.
1.31

Een universum kan doen den-
ken aan een kans,
als het zijn con-
centratievermogen verliest.
1.311

Er is niet zoveel
zijde nodig voor een
heruniversalisering
1.312

Het gevoel van
in de wereld zijn is
aan te vullen met wat
zijn, als je wilt.
1.4

Het zijn gaat hier voorbij
aan het meest evidente.
2

Daar is het enige
zijnde.
2.1

Nee, nee, zijn
stoort helemaal niet.
2.2

Zijn is niet
van iemand.
2.3

Zijn is een
verzachtende om-
standigheid: niets.
En toch.
2.4

Het universum verwijst
naar de stilte, als het
“is”.
2.41

Zijn kan bij voor-
baat zien als iets
wil bestaan, omdat het
loopt te zeggen dat het
onsterfelijk wil zijn.
2.5 

De wereld is geïmporteerd.
3

De wereld is een goed al-
ternatief voor het veilige.
3.01

De wereld heeft toestemming gekregen
om mee te zitten kijken
aan de ene kant
van de weegschaal. Het is
niet de bedoeling dat
de wereld het evenwicht
verandert, zij hoeft alleen maar mee te kijken.
3.011

Het is niet de bedoeling
dat de wereld geen wegen heeft meegenomen naar
de sterren?
3.1

Het universum komt altijd
op het laatste mo-
ment, net voor het uni-
versele het opgeeft.
3.11

En altijd met een
of andere nieuwe geur.
3.111

De wereld wordt als voorbeeld
gesteld door
de druppels.
_   Welke extases?
_   De wereld bv
3.2

De wereldflitsen
zijn het generzijds dat
stopt nu het nog
kan
3.3

De wereld is formalia
3.4 

Als we ons niet aan de forma-
liteiten houden –
zoals denken aan
het licht – zijn wij enerzijds.
3.41

Met de wereld is het
uit met het vergeten.
3.411

Er worden hoge eisen
gesteld aan de tran-
scendentie: De wereld
moet daar verdwijnen,
niet hier.
3.5

De wereld heeft haar vluch-
tigheid aan haar be-
gin te danken.
3.51

De schepping
van de wereld wordt gevolgd door
heel verschillen-
de initiatieven.
3.511

De wereld is een lichte
ergernis over hande-
lingen.
3.6

Handelingen zijn ge-
nerzijds.
3.61

Het antwoord op het ge-
nerzijds moet luiden: Ja,
maar daar ook.
3.611

Transcendentie:
De plaats voor
de wereld op oneindig
veel plaatsen vrijhouden.
3.6111

De wereld exporteert
een shampoo gebaseerd
op sterren en ver-
langen.
3.7

Het verre heeft de greep
op het
kosmische verloren: Intussen
migrerende wereld zendt iedere
dag sterren uit.
3.71

Het generzijds zit
ons achterna en houdt
de wereld vast als een bruid-
ssluier. Avantgarde.
3.8

'Verden ser sig for'

Verden ser sig for,
opstår så, smuk.

1
Her er verden.
1.01

Virkeligheden
smutter lige igen-
nem her.
1.011

Mulighederne op-
dager virkelighedens
genvej: Verden
opstår.
1.0111

Verden er alt, hvad
der er oplagt.
1.1

Verden forventes af
væren, det er alt.
1.11

Væren lover de
mulige verdener for
meget: Verden.
1.12

Roserne er måske
lidt for fine i forhold
til stjernerne.
1.121

Rosenstjerner?
Stjernerne skal lige
sove på det.
1.1211

En verden fører til
uro.
1.2

Verden må ses som
et skøn.
1.3

Det byder universet
imod at universali-
sere sig alt for hårdt,
om sommeren uni-
versaliserer det sig
helt løst.
1.31

Et univers kan min-
de om en chance,
når det mister kon-
centrationsevnen.
1.311

Der skal ikke så
meget silke til en
nyuniversalisering.
1.312

Fornemmelsen af
at være i verden kan
suppleres med lidt
væren, hvis man vil.
1.4

Væren forbigår her
det mest åbenlyse.
2

Dér er det eneste
værende.
2.1

Nej, nej, væren
forstyrrer slet ikke.
2.2

Væren er ikke
nogens.
2.3

Væren er en
formildende om-
stændighed: Intet.
Og dog.
2.4

Universet hentyder
til stilheden, når det
”er”.
2.41

Væren kan på for-
hånd se, når noget
vil være til, fordi det
går og siger, det vil
være udødeligt.
2.5

Verden er importeret.
3

Verden er et godt al-
ternativ til det sikre.
3.01

Verden har fået lov
til at sidde og kigge
med i den ene side
af balancen. Det er
ikke meningen, at
verden skal ændre
balancen, den skal
bare kigge med.
3.011

Er det helt bevidst,
at universet ikke har
taget veje med til
stjernerne?
3.1

Universet indfinder
sig altid i sidste øje-
blik, lige før det uni-
verselle giver op.
3.11

Og altid med en
eller anden ny duft.
3.111

Verden fremhæves
som eksempel af
dråberne.
– Hvilke ekstaser?
– Verden fx
3.2

Verdensglimtene
er det hinsides, der
stopper, mens legen er
god.
3.3

Verden er formalia.
3.4

Hvis vi ikke over-
holder formalia –
såsom at tænke på
lyset – er vi hinsides.
3.41

Med verden er det
slut med at glemme.
3.411

Der stilles store
krav til verdens tran-
scendens: Verden
skal forsvinde derfra,
ikke herfra.
3.5

Verden har sin be-
gyndelse at takke for
sin flygtighed.
3.51

Der følges op på
verdens skabelse
med meget forskel-
lige initiativer.
3.511

Verden er en let
ærgrelse over hand-
linger.
3.6

Handlinger er hin-
sides.
3.61

Svaret til det hin-
sides må lyde: Ja,
men også dér.
3.611

Transcendens:
Holde pladsen for
verden uendeligt
mange steder.
3.6111

Verden eksporterer
en shampoo baseret
på stjerner og læng-
sel.
3.7

Det fjerne har mi-
stet grebet om det
kosmiske: Imens
udvandrende ver-
den sender stjerner
ud hver dag.
3.71

Det hinsides går
efter os og holder
verden som et bru-
deslør: Avantgarde.
3.8

Close

'The world looks out'

The world looks out,
then arises, in beauty.

Here is the world.
1.01     

Reality slips
right through
here.
1.011  

Possibilities discover
reality’s shortcut:
The world arises.
1.0111 

The world is everything
that is evident.
1.1              

Being expects the
world, that is all.
1.11          

Being promises the
possible worlds too
much: The world.
1.12               

Roses may be a bit too
delicate when compared
to the stars.
1.121  

Rosestars?
The stars need
to sleep on it first.
1.1211 

A world leads to
unrest.
1.2              

The world must be seen
as an approximation.
1.3              

It goes against the universe
to universalize itself too hard,
during the summer it uni-
versalizes itself so very loosely.
1.31     

A universe may seem like
chance when it loses
concentration.
1.311      

Not much silk is needed
in a new universalization.
1.312     

The sensation of being
in the world may be
supplemented by a bit
of being, if you like.
1.4              

Here, being passes by
what’s most obvious.
2

Over there is
the only being.
2.1             


No, no, being disturbs
nothing at all.
2.2              

Being belongs
to no one.
2.3             

Being is mitigating
circumstances: Nothing.
And yet.
2.4              

The universe alludes
to silence when it
‘is’. 
2.41     

Being can anticipate
when something wants
to exist because it
says it wants
to be immortal.
2.5                   

The world is
imported.
3

The world is a good
alternative to certainty.
3.01          

The world has been allowed
to sit and watch from one side
of the balance. The world
is not supposed to shift
the balance, it should
just watch.
3.011 

Is it completely intentional
that the universe has not
led roads to the stars?
3.1              

The universe always
shows up at the last
minute, right before
universality gives up.
3.11     

And always with some
kind of new scent.
3.111 

The world is accentuated
by the drops
as an example.
—Which ecstasies?
—The world, e.g.
3.2    

Glimpses of the world
are the beyond that
stop while the going
is good.
3.3              

The world is formalities.
3.4              

If we don’t uphold form-
alities—such as thinking
about the light—then we are
beyond.
3.41    

As for the world, it is
done with forgetting.
3.411 

Great demands are put
on the world’s trans-
cendence: The world
has to disappear from
there not here.
3.5              

The world has its
beginning to thank
for its elusiveness.
3.51     

The world’s creation
is followed up with very
different initiatives.
3.511   

The world is a mild
regret over actions.
3.6              

The actions
are beyond.
3.61     

The answer to the be-
yond must read: Yes,
but also there.
3.611 

Transcendence:
Holding a space for
the world in infinitely
many places.
3.6111  

The world exports
a shampoo based on
stars and longing.
3.7              

Distance has lost
its grip on the
cosmic: Meanwhile
the migrating
world sends stars
out every day.
3.71     

The beyond follows
us and holds up the
world like a bridal
veil: Avant-garde.
3.8              

'The world looks out'

The world looks out,
then arises, in beauty.

Here is the world.
1.01     

Reality slips
right through
here.
1.011  

Possibilities discover
reality’s shortcut:
The world arises.
1.0111 

The world is everything
that is evident.
1.1              

Being expects the
world, that is all.
1.11          

Being promises the
possible worlds too
much: The world.
1.12               

Roses may be a bit too
delicate when compared
to the stars.
1.121  

Rosestars?
The stars need
to sleep on it first.
1.1211 

A world leads to
unrest.
1.2              

The world must be seen
as an approximation.
1.3              

It goes against the universe
to universalize itself too hard,
during the summer it uni-
versalizes itself so very loosely.
1.31     

A universe may seem like
chance when it loses
concentration.
1.311      

Not much silk is needed
in a new universalization.
1.312     

The sensation of being
in the world may be
supplemented by a bit
of being, if you like.
1.4              

Here, being passes by
what’s most obvious.
2

Over there is
the only being.
2.1             


No, no, being disturbs
nothing at all.
2.2              

Being belongs
to no one.
2.3             

Being is mitigating
circumstances: Nothing.
And yet.
2.4              

The universe alludes
to silence when it
‘is’. 
2.41     

Being can anticipate
when something wants
to exist because it
says it wants
to be immortal.
2.5                   

The world is
imported.
3

The world is a good
alternative to certainty.
3.01          

The world has been allowed
to sit and watch from one side
of the balance. The world
is not supposed to shift
the balance, it should
just watch.
3.011 

Is it completely intentional
that the universe has not
led roads to the stars?
3.1              

The universe always
shows up at the last
minute, right before
universality gives up.
3.11     

And always with some
kind of new scent.
3.111 

The world is accentuated
by the drops
as an example.
—Which ecstasies?
—The world, e.g.
3.2    

Glimpses of the world
are the beyond that
stop while the going
is good.
3.3              

The world is formalities.
3.4              

If we don’t uphold form-
alities—such as thinking
about the light—then we are
beyond.
3.41    

As for the world, it is
done with forgetting.
3.411 

Great demands are put
on the world’s trans-
cendence: The world
has to disappear from
there not here.
3.5              

The world has its
beginning to thank
for its elusiveness.
3.51     

The world’s creation
is followed up with very
different initiatives.
3.511   

The world is a mild
regret over actions.
3.6              

The actions
are beyond.
3.61     

The answer to the be-
yond must read: Yes,
but also there.
3.611 

Transcendence:
Holding a space for
the world in infinitely
many places.
3.6111  

The world exports
a shampoo based on
stars and longing.
3.7              

Distance has lost
its grip on the
cosmic: Meanwhile
the migrating
world sends stars
out every day.
3.71     

The beyond follows
us and holds up the
world like a bridal
veil: Avant-garde.
3.8              

Sponsors
Gemeente Rotterdam
Nederlands Letterenfonds
Stichting Van Beuningen Peterich-fonds
Prins Bernhard cultuurfonds
Lira fonds
Versopolis
J.E. Jurriaanse
Gefinancierd door de Europese Unie
Elise Mathilde Fonds
Stichting Verzameling van Wijngaarden-Boot
Veerhuis
VDM
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère