Schedule

Because of a schedule someone has drawn up
In preparation for next year’s Olympics
My sadness has completely filled his plans

Sadness places an imaginary chair on the rooftop of a now-gone building
And bathes briefly in light filtering through imaginary trees
As he hurriedly drinks his coffee

Sadness tries his best not to look at the date when the warmth
Left by the sunshine leaking through the leaves will be gone
But even so, his shoulders tremble

When the schedule for obliterating the coral reefs was revealed
Destruction had promised to reveal a new seascape
But so far, sadness has received no word
From the changed scenery

All sadness has seen is a seascape with sediment
Spilling over the sea like a cerebral hemorrhage
So sadness forgets to text me and is instead cleaning up
The work that has accumulated on every side

When will I ever find myself alone with him again?
No matter how much time goes by, my schedule still does not fill

Schema

met het oog op de Olympische Spelen van komend jaar
heeft iemand een bouwschema opgesteld, zodat
mijn plannen met eenzaamheid raken ondergesneeuwd

op een verdwenen dak zet hij een denkbeeldige stoel neer
en baadt hij even in denkbeeldig, gefilterd zonlicht
eenzaamheid drinkt gehaast zijn koffie

hoe hij ook zijn best doet niet te zien
op welke datum de gloed van gefilterd zonlicht verdwijnen zal
schokken de schouders van eenzaamheid

toen ze het schema aankondigden voor de vernietiging van het koraalrif
beloofden ze dat de vernietiging een nieuw uitzicht op zou leveren
maar er is nog geen enkel contact geweest
tussen het nieuwe uitzicht en eenzaamheid

in het enige uitzicht dat te zien was hadden modder en zand
als een hersenbloeding de zee weggeverfd, zodat
eenzaamheid me vergat te mailen
en overal bergen werk wegwerkte

wanneer zijn we weer met alleen z’n tweeën
nooit zullen mijn plannen ondersneeuwen

スケジュール

来年のオリンピックにむけて
誰かが引いた建設スケジュールのせいで
私の寂しさの予定は埋まってしまう

消えた建物の屋上に想像上の椅子を置き
想像上の木洩れ日をちょっと浴び
寂しさはコーヒーを慌てて飲む

木洩れ日が残した温もりの消える日付を
いくら見ないように努めても
寂しさの肩は震えてしまう

珊瑚礁の破壊のスケジュールが発表されたとき
破壊は新しい景色を見せてあげると約束したが
新しい景色から寂しさへは
まだ何の連絡もない

脳出血のように土砂が
海を塗り消していく景色ばかり見たせいで
寂しさは私にメールするのも忘れて
方々で山積みの仕事を片づけている

今度はいつ彼とふたりきりになれるのだろう
私の予定はいつまでも埋まらないままだ