Rice Steamer

There was an artist I used to love but I forgot who it was
There was a song I used to love but I forgot what it was
Not sure what to do, I cooked some rice in the steamer
Even though I don’t like those damn machines

No one knows the weather on the day they were born
No one can talk with people who died the day they were born
I decide to put my faith in something someone told me
The toilet paper has run out so I go look for some more

Night falls as I am looking for a means of resistance
Morning dawns as I am preoccupied with living long
I forgot what I was going to say so I took your hand
You who were breathing, right there in front of me

The words you write across the pages of your notebook
Are not the same as the words in the book which made me cry
You might think it is strange but that thought
Made me so happy I laughed out loud

I will probably say whatever I want
About the weather on the day you were born
I will probably exaggerate and make mistakes
About the people who died the day you were born
At first, you’ll be shocked and believe me completely
Soon you’ll decide not to trust me at all

The fact you won’t trust me gives me courage
As I live here with my rice steamer
I’m fine even though I forget the paintings I love
I have faith in my savage soul

We spread out a blue plastic sheet and on it
We line up the rice balls and other things we brought home
You say it’s like we’re picnicking under the cherry blossoms
And as you do, you live

Rijstkoker

had ik nou een favoriete schilder    die ben ik vergeten
had ik nou een favoriet nummer    dat ben ik vergeten
niks aan te doen    dus kookte ik de rijst in de rijstkoker
toch is zo’n rijstkoker geen favoriet van me

niemand weet    welk weer het was op de dag dat ze geboren werden
je kan geen gesprek hebben    met iemand die stierf op de dag dat je geboren werd
ik vertrouw sindsdien maar op wat iemand me vertelde
het wc-papier is op,    dus ga ik wat halen

terwijl ik een middel zocht om me te verzetten    was het avond geworden
terwijl ik volledig opging in hoe langer te leven    was het ochtend geworden
wat ik wilde gaan zeggen    kon ik me niet herinneren, dus
greep jouw hand, jij die ademend recht voor me stond

de woorden waarmee jij je notitieboekje vult
en de woorden die me aan het huilen brengen     zijn niet dezelfde
jij mag dat vreemd vinden
maar ik werd daar    al te gelukkig van en lachte

over het weer op de dag dat jij geboren werd
zal ik zeggen wat ik wil
over de mensen die stierven op de dag dat jij geboren werd
zal ik overdrijven en dingen zeggen die niet kloppen
jij zal dat eerst geloven en geschokt zijn
en snel daarna zal je me nooit meer geloven

dat jij me niet geloven wil
geeft me moed als ik met een rijstkoker woon
dat ik mijn favoriete schilderij vergeet kan me niet schelen
ik zal vertrouwen putten uit mijn wilde ziel

op uitgespreid blauw zeil
leggen we rijstballen en andere meegebrachte spullen neer
het is net kersenbloesems kijken, zeg je
en leven doe je

炊飯器

いちばんすきな画家がいたはずなのに　忘れてしまった
いちばんすきな歌があったはずなのに　忘れてしまった
しかたがないから　炊飯器でごはんを炊いた
炊飯器なんかすきじゃないのに
 
自分の生まれた日の天気を　誰も知らない
自分の生まれた日に死んだ人とは　会話できない
あとから誰かが教えた話を信じることにして
トイレットペーパーが切れたので　探しにいく
 
抵抗するための手段を探しているうちに　夜になっていた
生き延びるのに夢中になっているうちに　朝になっていた
何を言いかけていたのか　思いだせなかったから
目の前で息をしているあなたの手を握った
 
あなたがノートの見開きに書きとめることばと
わたしが本で読んで泣いたことばは　ちがう
あなたはおかしいと思うかもしれないけど　
わたしはそのことが　嬉しすぎて笑えた
 
あなたの生まれた日の天気を　
わたしはわたしの好きなように語るだろう
あなたの生まれた日に死んだ人のことも
誇張したり間違えたりしながら語るだろう
あなたははじめわたしの話をぜんぶ信じて驚き
それからあまりすぐには信じないことにするだろう
 
あなたがわたしを信じないことが
炊飯器と暮らすわたしを勇気づける
すきな絵を忘れてもわたしは平気だろう
自分の野蛮な魂に自信をもつだろう
 
広げたブルーシートのうえに　
持ち寄ったおにぎりや日用品を並べて
お花見みたいだねと言いながら
あなたは生きている