DECLARATION OF INTENT

INTENTIEVERKLARING

Je lippen gaan in één zucht van zonnetje naar zelfmoord.
Je bent elke sluipschutter te snel af.
Je weet wanneer je moet gaan liggen en moet blijven liggen.
Wanneer je de deur uitgaat, triomferen of bezwijken legers door je ogen.
Je soldaten zijn van alle leeftijden, geslachten en godsdienstige gezindten.
Het enige wat ze delen is het beeld van jou
gedragen in geheime medaillons, of gebrand in hun derde, nooit knipperende oog,
of getatoeëerd in de oksel, op de haargrens en tussen de tenen.
Als je een blik werpt op jezelf terwijl je gekust wordt, rukt de spiegel zijn eigen ogen uit,
want geen enkel ander beeld zal ooit nog goed genoeg zal zijn.
Je wordt gekust en nog eens gekust. Je wordt altijd gekust.
Je wordt wakker met een kus en valt ermee in slaap. Daartussen: kussen.
Je zegt je dromen met een verrukte, zachte stem
die hoort tot de andere wereld.
Je stiltes zijn ijzig, de ouderdom smelt zijn vasteland vast aan je adem,
met je tranen eindigen seizoenen.
Soms, op een roltrap, als je praat tegen jezelf,
laten je ongehoorde woorden een vreemde verdrietig stoppen.
Je macht is duurzaam en biologisch afbreekbaar.
Je groen blijft langer goed dan plastic.
Je vond de elektriciteit uit. De netwerken behoren aan jou toe.
Ze bazuinen je lof, zichtbaar vanaf ruimteschip en satelliet.
Wanneer je de stad ontvlucht, zegt de wind in de straat je naam.
Ah, zegt hij. Kang. Sha.
Niemand ontsnapt aan je invloed.
Eens, in mijn waanzin, probeerde ik het, maar het gras versperde me de weg.
En de sterren zwierven uit hun hokken.
En God ademde uit.
En de wereld was alle geloof verloren.

DECLARATION OF INTENT

Your lips go from sunny side to suicide in a single click. 
You’re too fast for any sniper. 
You know when to hit the ground and stay down.
When you step out, armies rise up or die by your eyes.
Your soldiers are of all ages, genders and religious denominations.
They have nothing in common but the image of you
carried in secret lockets, or burned into their third, unblinking eyes,
or tattooed into armpit and hairline and between the toes. 
If you glance at yourself when you’re kissed, the mirror plucks out its eyes, 
for no other image will ever again suffice.
You are kissed and kissed again. You are always kissed.
You wake up to a kiss and fall asleep to one. In between, kisses. 
You say your dreams in a stunned small voice 
that belongs to the other world. 
Your pauses are glacial, the age melds its continent to your breath,
your tears are the end of seasons.
Sometimes, on an escalator, if you speak to yourself 
your unheard words will make a stranger stop in grief.
Your power is sustainable and biodegradable.
Your green will outlast plastic. 
You invented electricity. The grids belong to you.
They blaze your praises, visible from rocket ship and satellite.
When you skip town, the wind on the street says your name.
Ah, it says. Kang. Sha.
No one escapes your influence. 
Once, out of my mind, I tried, but the grass barred my way.
And the stars wandered out of their pens. 
And God exhaled.
And no faith was left in the world.