DAY(DREAM) # 5,106

The classic shoot-out.
And with so much competition too
it’s bizarre, it makes my balls tingle.
I stand on one side and on the other side
there’s me too, only the leaked version with a cold.
The albino smurf cut out of The Smurfs
and somewhere else I forgot.
Tension crackles like a fire in a paper factory.
I take another really good look –
how fat I’ve become, god almighty, I’m not solid.
Like a dictator in formaldehyde.
Between us a boundless expanse, a concrete polar region.
Actually just a mixture of sand and grass
no larger than the back garden I used to lie in.
I see myself thinking but that’s not my body
that’s not me, I would never grope around my jacket pocket
for a mouth organ
to play a foolish little tune on.  

DAG(DROOM) # 5.106

DAG(DROOM) # 5.106

De klassieke shoot-out.
En dat met zoveel concurrentie
niet normaal, mijn ballen tintelen ervan.
Aan de ene kant sta ik en aan de andere kant
daar sta ik ook, maar dan de uitgelekte en verkouden versie.
De albinosmurf die uit De Smurfen werd geknipt
en uit ik weet niet wat.
De spanning knettert als de brand in een papierfabriek.
Ik kijk nog een keer heel precies –
wat ben ik dik geworden, allemachtig, stevig sta ik niet.
Als een dictator op sterk water.
Tussen ons een mateloze vlakte, een betonnen poolgebied.
Eigenlijk gewoon een mix van zand en gras
niet groter dan de achtertuin waarin ik vroeger lag.
Ik zie me denken maar dat ís mijn lichaam niet
dat bén ik niet, nooit zou ik naar mijn vestzak tasten
om mijn mondharmonica te pakken
en een onverstandig deuntje te gaan fluiten.