WANDERING THOUGHTS (DURING A MEETING)

Demolish those tower blocks and you will see the horizon. The real horizon
however is not a line but a ring. (Just look around you.)

To tall people the horizon is further away than to
short ones. (Perhaps they live in a larger world, then?)

If you leave the earth by rocket, the ring will widen ever
further until it equals the circumference of the earth.

If you are infinitesimally small, the hoop has bundled up
into a dot and the horizon theoretically situates itself

beneath your feet. But you can’t actually do that. Could it be done another way? Could I
walk on the horizon? Definitely. Because this isn’t a poem but a manual.

Fighter pilots suffer from this. When you go fast, your visual field contracts. Say you’re running down a road with a tree on either side. Go faster and the road will get narrower. The horizons to the left and right come closer. It’s as if you can hardly pass between the trees. That has to do with the amount of information that your brain can handle (always the problem, to be honest). In short, as long as you run fast enough, you will walk on a line

that might well be the road you were trying to find.

AFDWALENDE GEDACHTEN (TIJDENS EEN VERGADERING)

AFDWALENDE GEDACHTEN (TIJDENS EEN VERGADERING)

Sloop die flatgebouwen en je ziet de horizon. De echte horizon
echter is geen lijn maar een ring. (Kijk maar om je heen.)

Voor lange mensen ligt de horizon verder weg dan voor
korte. (Leven zij dus in een grotere wereld misschien?)

Als je met een raket de aarde verlaat wordt de ring steeds
wijder totdat hij gelijk wordt aan de omtrek van de aarde.

Als je oneindig klein bent, heeft de hoepel zich samengesnoerd
tot een stip, en bevindt de horizon zich theoretisch gesproken

onder je voeten. Maar dat kan natuurlijk niet. Kan het ook anders? Kan ik
op de horizon lopen? Jazeker. Want dit is geen gedicht maar een handleiding.

Straaljagerpiloten hebben er last van. Als je hard gaat, trekt je blikveld samen. Stel, je rent over een weg waar aan beide kanten een boom staat. Ga je harder, dan wordt de weg smaller. De horizonnen links en rechts komen dichterbij. Het lijkt alsof je maar nét tussen de bomen door kunt. Dat heeft te maken met hoeveel informatie je hersenen kunnen verwerken (überhaupt het probleem, eigenlijk). Kortom, als je maar hard genoeg rent, loop je op een streep

die misschien de weg is die je zocht.