A TELESCOPE PROTECTS ITS VIEW

EEN TELESCOOP BESCHERMT ZIJN UITZICHT

Ik lees de doden graag.
 
Deel van een complete verloren-tijdperk-campagne.
 
De brug staat open.
 
Een portret van jou uit wat je niet zegt.
 
Loop ik ermee te koop. Het werkwoord zijn.
 
Ik ben dapper maar dankbaar.
 
Dood en de verbeelding staat gelijk aan het leven zelf.
 
Brieven uit een oude fles,
rommel in de ruimte.
 
Een boek of een boot?
 
De zwarte linten van een lentedag
of klinkt dat te zijig
 
maar ik lees graag onder een bleekblauwe hemel
vol leven en steeds dieper.
 
Ik lees de doden graag.
 
Die en die komt er voorbij
iedereen, buiten
 
iedereen
 
de woorden lopen over op de lucht.
 
Synecdoche: het iets ontvangen van een ander.
 
Metonymie: naamsverandering.
 
Wie heeft nooit eens zitten
bidden in een benarde kamer.
 
Zij zei maar hun trieste werk dan
bij de rand van de rivier
 
trieste werkwijze het vouwpapieren licht
 
raster van gebutste vuilnisbakken
en rotzooi bij dageraad.

A TELESCOPE PROTECTS ITS VIEW

I like to read the dead.

Part of a whole lost era campaign.

The bridge is up.

A portrait of you from what you aren’t saying.

On my sleeve. The verb to be.

I’m plucky but thankful.

Death and the imagination equals life itself.

Letters from an old bottle,
junk in space.

A book or a boat?

The black ribbons of a spring day
might sound mawkish

but I like to read under a pale blue sky
animated and deepening.

I like to read the dead.

There’s so and so going by
everyone, outside

everyone

the words scroll onto air.

Synecdoche: act of receiving from another.

Metonymy: change of name.

Who hasn’t found themselves
praying in an awkward room.

She said but what of their sad work
by the river’s edge

sad way of working the moth paper light

trellis of dented garbage cans
and debris at dawn.