Longing for Winter

Too much thick leafiness 
too few branches as yet 
too little skinniness 
too lushly fat 
			too woolly and 
too wet.

Should the knife 
not be stuck in 
the sharp blade 
			until under the skin 
the skeleton starts to shake 
its scanty bones? 

In winter their cold bums will ache. 

Rather than that, fat Daniel 
on snow made of rice paper, 
a thin Chinese paintbrush, 
ready for death, bowed but not breaking 

			– and yet as if it broke – 
			draws 
		two 
	black 
twigs. 

Verlangen naar de winter

Verlangen naar de winter

Te veel gebladerte 
en niet genoeg getak 
te weinig magerte 
te welig aangevet 
			te wollig en 
te wak. 

Moet daar het mes 
niet ingezet 
het scherp lemmet 
			tot het skelet 
gaat rillen 
in zijn schamelte? 

’t Zal van de winter vriezen aan hun billen. 

Dan liever, dik Daneelken 
Op sneeuw van rijstpapier 
een dun Chinees penseelken 
dat, op de dood berekend, 
gebogen, maar niet brekend, 

			– en toch alsof het brak – 
		takjes 
	zwarte 
twee 
			tekent.