STREET THEATRE

In the balmy afternoon wind
I was sitting on a bench
on the Boulevard du Général Leclerc
next to an old gent
who’d fought in Indochina
rosette in his buttonhole
white cravat round his wizened neck
at his feet a little mutt
watching everything
when suddenly Sophie Marceau
an actress I recognized from the papers
stepped out of a limousine
followed by her photographer
and holding her sun-hat in place
gave us an eyeful
of her cream-white armpit

the mutt yapped
and the old gent and I
stood up in unison
sang a ditty
did a couple of dance steps
and waggled our bottoms

she didn’t see us

STRAATTHEATER

STRAATTHEATER

In de zoele middagwind
zat ik op een bankje
op de Boulevard du Général Leclerc
naast een oude heer
die Indochina nog had meegemaakt
rozet in zijn knoopsgat
witte sjaal om zijn uitgedroogde hals
en een mormel van een hondje
aandachtig aan zijn voet
toen Sophie Marceau actrice
die ik kende uit de bladen
vergezeld van haar fotograaf
uit een limousine stapte
en bij het lichtjes vasthouden
van haar zonnehoed
haar roomblanke oksel toonde

het hondje kefte
en de oude heer en ik
we stonden als één man op
zongen een liedje
maakten kleine pasjes
draaiden met onze kont

maar zij zag ons niet