Pieter Boskma

Pieter Boskma is geen filosofisch of psychologisch dichter maar een zanger die de mythe niet schuwt. Als het bijvoorbeeld over liefde en erotiek gaat lijkt het bij hem of direct de hele aarde op het spel staat. Hij kan het ook rustig hebben over 'het Meisje', een soort prototype van de bewonderde en begeerde vrouw, een heuse muze.

Hij is ook een ongebreideld dichter, zijn gedichten zijn meestal lang en episch, ze zitten vol sprookjesachtige en fantastische passages en de hoofdpersonen erin lijken van de wind te leven en banen zich op magische wijze een weg door leven en realiteit. Daarbij speelt de natuur een grote en grootse rol, in regels als 'Een zuiderstorm joeg juichend over het weidegeblink', waarin niet alleen de ervaring maar ook het taalgebruik aan vroeger doet denken. Tegelijkertijd proef je daarin een andere kant van Boskma. Want hoe overtuigend zijn natuur- en mensenlyriek ook is, hij beschikt daarnaast over een gevoel voor humor dat zo nu en dan die hooggestemde gevoelens en oplaaiende krachten geestig relativeert en waarmee hij zijn op hol slaande gedachten een halt toeroept.

Een van de meest indrukwekkende bundels van zijn hand is De aardse komedie, een enorm 'romangedicht' dat met de grote poëzie uit het verleden wedijvert. Naar aanleiding van de dood vanzijn vrouw schreef hij de indrukwekkende rouwbundel Doodsbloei, gevolgd door het extatische lentelied Mensenhand waarin hij een nieuwe vrouw, Hera, tot leven wekt. Tussen de kosmische bedrijven door zit hij daarin op een terrasje en ervaart 'een en al charme en aangename travel-blues' ten teken dat zelfs de meest onbegrensde dichter van Nederland zijn meer ingetogen momenten kent. Zijn volgende bundel, Zelf (2014), werd genomineerd voor de VSB Poëzieprijs. 

Pieter Boskma (Leeuwarden 1956), Fries van geboorte, studeerde tussen 1977-1984 diverse talen, oost-Aziatische kunstgeschiedenis en antropologie. In 1984 debuteerde hij in eigen beheer met een bundel Virus, virus en eind jaren tachtig sloot hij zich aan bij de Maximalen, een groep dichters die om meer actie in de dichtkunst riepen. Sindsdien schreef hij een tiental bundels maar ook verhalen en novellen. Zijn werk is in diverse talen vertaald.


Over de poëzie van Pieter Boskma

'Krachtige verbeelding, lyrische durf, melancholie en erotiek: Boskma jongleert op het koord van de sensitieve Gorter.'

'Boskma is niet alleen een romantisch dichter, een poëet van het verlangen, maar wel degelijk ook maatschappelijk geëngageerd in zijn tekeer gaan tegen de tijdgeest en het oprukkend fundamentalisme. '

'Je kan niet anders dan onder de indruk komen van het traditionele beeldenarsenaal dat Boskma vakkundig hanteert en waarvoor hij ruimschoots uit het reservoir van de funeraire poëzietraditie en dat van de Romantiek put, terwijl hij er toch een eigen wending aan geeft. De gedichten komen onstuitbaar aanrollen.'

Bibliografie

Poëzie
Virus, virus. Privately published, Amsterdam 1984
Quest. In de Knipscheer, Haarlem 1987
Tiara. In de Knipscheer, Haarlem 1991
Simpel heelal. In de Knipscheer, Haarlem 1995
In de naam. Bert Bakker, Amsterdam 1996
Te midden van de tijden. Prometheus, Amsterdam 1998
Het zingende doek & De geheime gedichten. Prometheus, Amsterdam 1999
De aardse komedie. Prometheus, Amsterdam 2002
Puur. Prometheus, Amsterdam 2004
Altijd weer dit leven. Ed. Joost Zwagerman. Prometheus, Amsterdam 2006
Het violette uur. Prometheus, Amsterdam 2008
Doodsbloei. Prometheus, Amsterdam 2010
Mensenhand. Prometheus, Amsterdam 2012
Zelf. De Bezige Bij, Amsterdam, 2014

Boskma’s gedichten zijn vertaald en gepubliceerd in China, Tsjechië, Frankrijk en de Verenigde Staten. In 2012 was hij een van de dichters die deelnam aan de ‘The New York to Pittsburgh and Back Dutch Poetry Tour’.

Links

In het Nederlands:
Boskma op de website van de Koninklijke Bibliotheek van Nederland.
Prometheus, Boskma’s uitgever


Laatst gewijzigd 21 januari 2015.