Poetry International Poetry International
Gedicht

Radosław Jurczak

EUROPA

Sometimes the self is a date line change
like a suspect idea on Senegalese servers
of a fish dragged out of the air

that’s how the self is sometimes, the self is a river
never an eye though

someone else is an eye it is always someone else’s
and the self is sometimes something in city gardens and in hyperlinks

on streets and in squares (# in_the_Campo_di_Fiori)
the self is sometimes an ancient Greek who happens not to be Socrates
because there are other things to do, like getting out onto the streets

sometimes the self is the most external form of memory
in fact the perfect memory: a small black flashdrive
whose most straightforward daemon says zero one

it is also sometimes the moment when techno dies
and yet something carries on, as hits, hits, hits
and it’s not even music but a whole continent

sometimes the self is a date line change
like a suspect idea on Senegalese servers
or a fish dragged out of the air
Just like that, O Europe

and it’s this which is choking
on something

EUROPA

Soms is het een internationale datumgrens
een louche idee op Senegalese servers
een vis zomaar uit de lucht geplukt 

zo is het Soms een hand een oog is het niet
het oog is iemand anders altijd iemand anders
Het is iets in tuinen in steden en in verbindingen 

in straten op pleinen (#op_Campo_dei_Fiori)
Het is een oude Griek die geen Socrates is
want hij heeft iets anders te doen bijvoorbeeld de straat op gaan 

Het is een geheugen bij voorkeur extern
het perfecte geheugen: een kleine zwarte geheugenstick
het eenvoudigste daimonion zegt nul één 

Het is het ogenblik waarop techno sterft
en er is iets dat blijft het klopt klopt klopt
en het is geen muziek want het is een continent

Soms is het een internationale datumgrens
een louche idee op Senegalese servers
een vis zomaar uit de lucht geplukt jawel Europa zich verslikken
in iets

EUROPA

Bywa się czasem linią zmiany daty
podejrzaną ideą na senegalskich serwerach
rybą wyciągniętą z powietrza ot

tak bywa się Bywa się ręką okiem się nie bywa
okiem bywa kto inny zawsze bywa kto inny
Czymś się bywa w ogrodach w miastach i na łączach

na ulicach na placach (#na_Campo_di_Fiori)
Bywa się starym Grekiem który nie jest Sokratesem
bo ma inne zajęcia na przykład wyjść na ulicę

Bywa się pamięcią najchętniej zewnętrzną
pamięć doskonała: mały czarny pendrive
najprostszy dajmonion mówi zero jeden

Bywa się tym momentem kiedy umiera techno
i jest coś co zostaje uderza uderza uderza
i to nie jest muzyką bo jest kontynentem

Bywa się czasem linią zmiany daty
podejrzaną ideą na senegalskich serwerach
rybą wyciągniętą z powietrza ot tak Europo dławienie
się czymś

Close

EUROPA

Soms is het een internationale datumgrens
een louche idee op Senegalese servers
een vis zomaar uit de lucht geplukt 

zo is het Soms een hand een oog is het niet
het oog is iemand anders altijd iemand anders
Het is iets in tuinen in steden en in verbindingen 

in straten op pleinen (#op_Campo_dei_Fiori)
Het is een oude Griek die geen Socrates is
want hij heeft iets anders te doen bijvoorbeeld de straat op gaan 

Het is een geheugen bij voorkeur extern
het perfecte geheugen: een kleine zwarte geheugenstick
het eenvoudigste daimonion zegt nul één 

Het is het ogenblik waarop techno sterft
en er is iets dat blijft het klopt klopt klopt
en het is geen muziek want het is een continent

Soms is het een internationale datumgrens
een louche idee op Senegalese servers
een vis zomaar uit de lucht geplukt jawel Europa zich verslikken
in iets

EUROPA

Sometimes the self is a date line change
like a suspect idea on Senegalese servers
of a fish dragged out of the air

that’s how the self is sometimes, the self is a river
never an eye though

someone else is an eye it is always someone else’s
and the self is sometimes something in city gardens and in hyperlinks

on streets and in squares (# in_the_Campo_di_Fiori)
the self is sometimes an ancient Greek who happens not to be Socrates
because there are other things to do, like getting out onto the streets

sometimes the self is the most external form of memory
in fact the perfect memory: a small black flashdrive
whose most straightforward daemon says zero one

it is also sometimes the moment when techno dies
and yet something carries on, as hits, hits, hits
and it’s not even music but a whole continent

sometimes the self is a date line change
like a suspect idea on Senegalese servers
or a fish dragged out of the air
Just like that, O Europe

and it’s this which is choking
on something

Sponsors
Gemeente Rotterdam
Nederlands Letterenfonds
Stichting Van Beuningen Peterich-fonds
Prins Bernhard cultuurfonds
Lira fonds
Versopolis
J.E. Jurriaanse
Gefinancierd door de Europese Unie
Elise Mathilde Fonds
Stichting Verzameling van Wijngaarden-Boot
Veerhuis
VDM
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère