Signe Gjessing
PARAPHRASE OF SECTION VI OF LE BATEAU IVRE
The sea, when it soon turns around, is dripping
of birds. Trembling. Fully visible, in the midst of the
white light that is poetry. As the whale breathes,
the sea breathes here. Beaches that the sea has never seen
on all sides and poetry drumming against
it, as the voice continues like bathers
in the rain—a voice that reads the sea. Write
again soon, I heard the sea say when I got out.
Meanwhile, reality had burst into
an egoflower
almost tasting the backroom’s ego. How
embarrassing.
From: Ud i det u-løse
Publisher: First publication on poetryinternational.com, , 2023
Parafrase over strofe VI in Le bateau ivre
De zee, als die weldra omdraaiend, druipt
van vogels. Bevend. Volledig zichtbaar, midden in het
witte licht dat poëzie is. Zoals de walvis ademt,
ademt de zee hier. Stranden die de zee nooit eerder heeft gezien
aan alle kanten en poëzie die ertegen trommelt,
terwijl de stem doorgaat als badend
in de regen – stemmen die de zee lezen. Schrijf
weer gauw, hoorde ik de zee zeggen toen ik opsteeg.
In de tussentijd was de werkelijkheid ontsprongen in
een iksluier
die bijna de ik van de achterkamer kon proeven. Wat
gênant.
From: Ud i det u-løse
Publisher: 2023, Eerst gepubliceerd op poetryinternational.com,
Parafrase over strofe VI i Le Bateau ivre
Havet, når det om lidt vender om, drypper
af fugle. Skælvende. Fuldt synlig, midt i det
hvide lys som er poesien. Som hvalen ånder,
ånder havet her. Strande havet aldrig har set
før til alle sider og poesi, der trommer mod
det, mens stemmen fortsætter som badende
under regn – stemme, der læser havet. Skriv
snart igen, hørte jeg havet sige, da jeg steg op.
I mellemtiden var virkeligheden sprunget ud i
et jegflor
der næsten kunne smage på bagrummets jeg. Hvor
flovt.
From: Ud i det u-løse
Publisher: Gyldendal,
Parafrase over strofe VI in Le bateau ivre
De zee, als die weldra omdraaiend, druipt
van vogels. Bevend. Volledig zichtbaar, midden in het
witte licht dat poëzie is. Zoals de walvis ademt,
ademt de zee hier. Stranden die de zee nooit eerder heeft gezien
aan alle kanten en poëzie die ertegen trommelt,
terwijl de stem doorgaat als badend
in de regen – stemmen die de zee lezen. Schrijf
weer gauw, hoorde ik de zee zeggen toen ik opsteeg.
In de tussentijd was de werkelijkheid ontsprongen in
een iksluier
die bijna de ik van de achterkamer kon proeven. Wat
gênant.
From: Ud i det u-løse
Publisher: 2023, Eerst gepubliceerd op poetryinternational.com,
PARAPHRASE OF SECTION VI OF LE BATEAU IVRE
The sea, when it soon turns around, is dripping
of birds. Trembling. Fully visible, in the midst of the
white light that is poetry. As the whale breathes,
the sea breathes here. Beaches that the sea has never seen
on all sides and poetry drumming against
it, as the voice continues like bathers
in the rain—a voice that reads the sea. Write
again soon, I heard the sea say when I got out.
Meanwhile, reality had burst into
an egoflower
almost tasting the backroom’s ego. How
embarrassing.
From: Ud i det u-løse
Publisher: 2023, First publication on poetryinternational.com,
Sponsors
