'The universe does a cartwheel in my heart'

Most star-spaces would have backed out when they saw you write your name on the star’s stomach,
it was my idea.
(The world is pre-floral.)

'Het universum maakt radslagen in mijn hart'

Het universum maakt radslagen in mijn hart

omdat het zojuist alles heeft gewonnen!
(De schepping neemt vaak deel aan bijeenkomsten van ouderen van stof.)

.

De sterren maken er geen geheim van dat jouw hart snel slaat. Dat doet de
blauwe bron trouwens evenmin.
(Wie zich interesseert voor wat de schepping doet, komt niet
om de wereld heen.)

.

Het universum staat in een groep universa en bespreekt alles – je durft niet te onderbreken om
het universum te vragen of we er vrij doorheen mogen rennen.
(De wereld gaat waarschijnlijk in de toekomst langere tijd weg zijn van het geschapene.)

.

Je huid is iets dat de sterrenruimte zojuist uit de vriezer heeft gehaald omdat er geen
verse sterren meer waren.
(De wereld is een voortreffelijke plek om te beginnen als je graag iets met bloemen wilt,
maar niet bereid bent om het transcendente helemaal los te laten.)

.

De sterrenruimte gaat zweten van mijn hartkloppingen – droogt zich af aan jouw
huid.
(De wereld is in je gedachten, als er een sterke wereld nodig is om een zonnebloempit op te tillen.)
. 

Sterren klampen zich vast aan mijn aderen. Dus zo is de poëzie er aan toe!
(Tijdens de schepping kreeg het ideale werkelijk zijn lust in bedwang. En nu bloeit het
gewoon.)

. 

De fysieke versie van het universum is bijna niet te krijgen. Sterren gaan
amok als ze die zien.
(Een wereld is het laatste dat de werkelijkheid nu nodig heeft met al die
droompaarden.)

.

De meeste sterrenruimtes zouden afgehaakt hebben, als ze zagen dat je je naam op
hun buik schreef,
dat was mijn idee.
(De wereld is voor-floraal.)

'Universet slår vejrmøller'

Universet slår vejrmøller i mit hjerte
fordi det lige har vundet alt!
(Skabelsen deltager ofte i støvets ældresammenkomster.)

.

Stjernerne går ikke stille med dørene med, at dit hjerte slår hurtigt. Det gør den
blå kilde så godt nok heller ikke.
(Verden er ikke til at komme uden om for den, der interesserer sig for, hvad
skabelsen laver.)

.

Universet står i en flok universer og diskuterer alt – du tør ikke afbryde og
spørge universet, om vi må løbe frit igennem det.
(Verden kommer nok til at være længere tid væk fra det skabte fremover.)

.

Din hud er noget, stjernerummet lige har taget op af fryseren, fordi der ikke
var flere friske stjerner.
(Verden er et udmærket sted at starte, hvis man gerne vil noget med blomster,
men ikke er klar til at slippe det transcendentale helt.)

.

Stjernerummet kommer til at svede af mine hjerteslag – det tørrer sig i din
hud.
(Verden er i tankerne, når der skal bruges en stærk verden til at løfte et
solsikkefrø.)

.

Stjerner klamrer sig til mine blodårer. Så det er sådan, poesien har det!
(Under skabelsen fik det ideale virkelig sin lyst styret. Og nu blomstrer det
bare.)

.

Den fysiske version af universet er næsten umulig at opdrive. Stjerner går
amok, når de ser den.
(En verden er det sidste, virkeligheden har brug for lige nu, med alle de
drømmeheste.)

.

De fleste stjernerum var nok sprunget fra, når de så, at du skrev dit navn på
stjernernes maver,
dét var min idé.
(Verden er før-floral.)