Signe Gjessing
'A nebula agrees'
A nebula agrees on a meeting place for all the dust particles, in case they get separated: In Rome at the Trevi Fountain.
(The creation begins with a world, which will be important for ensuring the living conditions of sunflowers.)
.
The stars must wear the walls of our hearts as reflective vests.
(The world combines its creation with a visit to the un-created.)
.
You drag the stars along to a concert with the empty space.
(With being, it’s almost as if we’ve got the sunflowers back.)
.
The star-space gets up for my dreams, as one gets up for an elderly woman on the bus. —Are they ‘so last year’?
(The creation will almost never go back to get the world, so better create a new one.)
.
A star has a path in the universe named after it after saving a heart from drowning in love.
(If at some point the world needs to be created, the un-created will be left behind.)
.
The star-space has happily forgotten that it should look after our hearts for a couple of hours.
(The world is an opportunity to greet that creation.)
.
You can’t figure out how to get through the star’s childproofing!
(Without the world we would never think to pick sunflowers and put them in a vase.)
'Een sterrenmist spreekt'
Een sterrenmist spreekt een ontmoetingsplaats af voor alle stofdeeltjes, als ze elkaar zouden kwijtraken: in Rome, bij de Trevifontein.
(De schepping begint aan een wereld die belangrijk zal worden bij het werk voor de
bevordering van de levensvoorwaarden van zonnebloemen.)
.
De sterren moeten onze hartenwanden aan als reflectievest.
(De wereld combineert haar schepping met een bezoek aan het on-geschapene.)
.
Jij sleept de sterren mee naar een concert met de lege ruimte.
(Met zijn is het bijna alsof we de zonnebloemen terug hebben.)
.
De sterrenruimte staat op voor mijn dromen, zoals je opstaat voor een oudere
dame in de bus. – Zijn ze ‘so last year’?
(De schepping wil bijna niet teruggaan om de wereld te halen, dan liever een nieuwe
scheppen.)
.
Een pad in het universum wordt vernoemd naar een stern nadat die een hart
heeft gered van de verdrinkingsdood in liefde.
(Als de wereld ooit geschapen moet worden, blijft het on-geschapene alleen achter.)
.
De sterrenruimte is gelukkig vergeten, dat zij een paar uur op onze harten moet passen.
(De wereld is een mogelijkheid om het geschapene te begroeten.)
.
Het lukt je niet om door het kinderslot van de sterren heen te komen!
(Zonder de wereld waren we nooit op het idee gekomen om zonnebloemen te plukken en die in een vaas te zetten.)
From: Illuminationen af alt
Publisher: 2023, Voor het eerst gepubliceerd op PoetryInternational.com,
'En stjernetåge aftaler'
En stjernetåge aftaler et mødested for alle støvkorn, hvis de skulle blive væk
fra hinanden: I Rom, ved Trevifontænen.
(Skabelsen går i gang med en verden, som skal blive vigtig i arbejdet med at
fremme solsikkers livsbetingelser.)
.
Stjernerne skal have vores hjertevægge på som refleksveste.
(Verden kombinerer sin skabelse med et besøg i det u-skabte.)
.
Du slæber stjernerne med til en koncert med det tomme rum.
(Med væren er det næsten, som om vi har fået solsikkerne igen.)
.
Stjernerummet rejser sig for mine drømme, som man rejser sig for en ældre
dame i bussen. – Er de ’so last year’?
(Skabelsen vil næsten ikke gå tilbage for at hente verden, så hellere skabe en
ny.)
.
En stjerne får opkaldt en sti i universet efter sig efter at have reddet et hjerte
fra at drukne i kærlighed.
(Hvis verden på et tidspunkt skal skabes, bliver det u-skabte ladt alene tilbage.)
.
Stjernerummet har lykkeligt glemt, at det skal passe vores hjerter et par timer.
(Verden er en mulighed for at hilse på det skabte.)
.
Du kan ikke finde ud af at komme igennem stjernernes børnesikring!
(Uden verden havde vi aldrig fundet på at plukke solsikker og stille dem i vase.)
From: Illuminationen af alt
Publisher: Gyldendal,
'Een sterrenmist spreekt'
Een sterrenmist spreekt een ontmoetingsplaats af voor alle stofdeeltjes, als ze elkaar zouden kwijtraken: in Rome, bij de Trevifontein.
(De schepping begint aan een wereld die belangrijk zal worden bij het werk voor de
bevordering van de levensvoorwaarden van zonnebloemen.)
.
De sterren moeten onze hartenwanden aan als reflectievest.
(De wereld combineert haar schepping met een bezoek aan het on-geschapene.)
.
Jij sleept de sterren mee naar een concert met de lege ruimte.
(Met zijn is het bijna alsof we de zonnebloemen terug hebben.)
.
De sterrenruimte staat op voor mijn dromen, zoals je opstaat voor een oudere
dame in de bus. – Zijn ze ‘so last year’?
(De schepping wil bijna niet teruggaan om de wereld te halen, dan liever een nieuwe
scheppen.)
.
Een pad in het universum wordt vernoemd naar een stern nadat die een hart
heeft gered van de verdrinkingsdood in liefde.
(Als de wereld ooit geschapen moet worden, blijft het on-geschapene alleen achter.)
.
De sterrenruimte is gelukkig vergeten, dat zij een paar uur op onze harten moet passen.
(De wereld is een mogelijkheid om het geschapene te begroeten.)
.
Het lukt je niet om door het kinderslot van de sterren heen te komen!
(Zonder de wereld waren we nooit op het idee gekomen om zonnebloemen te plukken en die in een vaas te zetten.)
From: Illuminationen af alt
Publisher: 2023, Voor het eerst gepubliceerd op PoetryInternational.com,
'A nebula agrees'
A nebula agrees on a meeting place for all the dust particles, in case they get separated: In Rome at the Trevi Fountain.
(The creation begins with a world, which will be important for ensuring the living conditions of sunflowers.)
.
The stars must wear the walls of our hearts as reflective vests.
(The world combines its creation with a visit to the un-created.)
.
You drag the stars along to a concert with the empty space.
(With being, it’s almost as if we’ve got the sunflowers back.)
.
The star-space gets up for my dreams, as one gets up for an elderly woman on the bus. —Are they ‘so last year’?
(The creation will almost never go back to get the world, so better create a new one.)
.
A star has a path in the universe named after it after saving a heart from drowning in love.
(If at some point the world needs to be created, the un-created will be left behind.)
.
The star-space has happily forgotten that it should look after our hearts for a couple of hours.
(The world is an opportunity to greet that creation.)
.
You can’t figure out how to get through the star’s childproofing!
(Without the world we would never think to pick sunflowers and put them in a vase.)
Sponsors
