Sasja Janssen
WILD SUBURBIA
I’m going to pick my own death, I’m a suburban woman,
not a country girl.
I walk on the terrace in my butterfly trousers, eyes pop
out everywhere, from my legs, my belly and my trousers are so small
soft and so champagne, here in this neighbourhood with wooden jetties
without water, where girls’ legs grow against the housefronts.
I know a swallow that swaps feathers for my nuts
it drops them onto my legs, I keep them for sleeping.
I see a man hanging a recollection as straight as a die
over his wife, his child the seam she unpicks.
He points at my nipples from the corner.
I turn on my heels.
I’m a terrible organism that selects.
I’m royal blue.
I stand amid wild beauty.
Publisher: , , 2022
WILDE VINEX
WILDE VINEX
Ik ga mijn eigen dood zelf uitkiezen, ik ben een vinexvrouw,
geen buitenmeisje.
Ik loop in mijn vlinderbroekje op het terras, ogen ploppen
overal uit, uit mijn benen, mijn buik en mijn broekje is zo klein
zacht en zo champagne, hier in deze wijk met houten kades
zonder water, waar meisjesbenen tegen de gevel groeien.
Ik ken een zwaluw die veren verpandt voor mijn noten
hij laat ze op mijn voeten vallen, ik bewaar ze voor de slaap.
Ik zie een man die hangt een kaarsrechte herinnering
over zijn vrouw, zijn kind de zoom die zij lospeutert
Het wijst uit de hoek mijn tepels aan.
Ik draai mijn loop.
Ik ben een verschrikkelijk organisme dat uitverkiest.
Ik ben koningsblauw.
Ik sta in wilde schoonheid.
From: Wie wij schuilen
Publisher: Querido, Amsterdam
WILDE VINEX
Ik ga mijn eigen dood zelf uitkiezen, ik ben een vinexvrouw,
geen buitenmeisje.
Ik loop in mijn vlinderbroekje op het terras, ogen ploppen
overal uit, uit mijn benen, mijn buik en mijn broekje is zo klein
zacht en zo champagne, hier in deze wijk met houten kades
zonder water, waar meisjesbenen tegen de gevel groeien.
Ik ken een zwaluw die veren verpandt voor mijn noten
hij laat ze op mijn voeten vallen, ik bewaar ze voor de slaap.
Ik zie een man die hangt een kaarsrechte herinnering
over zijn vrouw, zijn kind de zoom die zij lospeutert
Het wijst uit de hoek mijn tepels aan.
Ik draai mijn loop.
Ik ben een verschrikkelijk organisme dat uitverkiest.
Ik ben koningsblauw.
Ik sta in wilde schoonheid.
From: Wie wij schuilen
Publisher: 2010, Querido, Amsterdam
WILD SUBURBIA
I’m going to pick my own death, I’m a suburban woman,
not a country girl.
I walk on the terrace in my butterfly trousers, eyes pop
out everywhere, from my legs, my belly and my trousers are so small
soft and so champagne, here in this neighbourhood with wooden jetties
without water, where girls’ legs grow against the housefronts.
I know a swallow that swaps feathers for my nuts
it drops them onto my legs, I keep them for sleeping.
I see a man hanging a recollection as straight as a die
over his wife, his child the seam she unpicks.
He points at my nipples from the corner.
I turn on my heels.
I’m a terrible organism that selects.
I’m royal blue.
I stand amid wild beauty.
Publisher: 2022, ,