JJAJJA

JJAJJA

Ik weet niet wie je bent
Ik heb je geweven van
Meterwaren
Bananenbladeren
Lappendekens van glimlachjes en verhalen
Die ik niet kon begrijpen
Ik neem je handen in de mijne
En weet dat die meer hebben gewerkt in het afgelopen uur
Dan die van mij in een heel leven
Ik zie het geweld waarmee duizend stormen
Je gezicht hebben gegeseld
Dus langs de breuklijnen in je vingers trek ik een spoor van wroeging
In de hoop dat je je weg vindt naar een schim van mijn bedoeling
Je bent een godin
Ik zie je schouderbladen samendrukken
Vanwaar je ooit je vleugels hebt gespreid
Maar dat ten spijt
Kunnen we niet meer delen dan onhandige knikjes van erkenning
Want mijn wereld sluit niet naadloos aan op die van jou
Hoe wanhopig ik ook rondklauw naar het minste restje van mijn identiteit
Telkens weer treurend om elke foute vertaling
Misvatting
Dwaling
Elke aardverschuiving in de tijd
Ik vind je uit
Via een voorgaande generatie
Zwijgend zitten we erbij
Zaailingen van dezelfde grijze boom
Ik stel me zo voor
Dat ik je vertel over Engelse meisjes en hun korte rokjes
En het plezier van Jeremy Kyle
En hoe de sneeuw valt als vrolijke vlokjes katoen
Als de nacht zo koud is als een eskimozoen
Ik zou je vragen naar het verleden
Het plezier dat jullie deelden
De liedjes die je zong
Hoe mam was, nog jong
Als ik niet werd beperkt door mijn Britse tong
Ik stel me onze gesprekken voor
Knus in de kaarsverlichte spelonk van een stroomuitval
Geborgen in een botsing van culturen
Ik wou dat de toren van Babel de vergetelheid in bloedde
En er een bezoedeld wonder plaatshad
Ik wil wedden dat we goede vrienden waren geweest
Als de wereld anders in elkaar zat
Maar ik weet niet wie je bent
Ik heb je geweven van
Meterwaren
Bananenbladeren
Lappendekens van glimlachjes en verhalen
Die ik niet kon begrijpen
In dit land van verloren taal ben ik geen vreemde en geen inheemse
Geen vertaling kan vangen wat mijn verspilde woorden wegen
 

JJAJJA

I do not know you
I've composed you from
Dress cotton
Banana leaves
Patchwork quilts of quiet smiles and stories
That I could not understand
As I hold your hands
I know they've known more work in this past hour
Than mine will in their entire lifespan
I see the hardship of a thousand winds
That have blown across your face
So I trace a map of apologies across the fault lines of your fingers
And hope some amorphous ghost of my meaning lingers
You're a goddess
I see your shoulder blades press together
Where your wings once met
And yet
We can only exchange awkward nods of acknowledgement
Because my world cannot slot into yours
Though I crawl on all fours for meagre scraps of my identity
Endless grieving each mistranslation
Misunderstanding
Misinterpretation
Each seismic shift in time
I'm inventing you
Through a generation gone by
And we sit in silence
Seedlings of the same wizened tree
I can imagine
I'd tell you of the short skirts girls in England wear
And the joys of Jeremy Kyle
How snow falls like capricious cotton balls of bliss
On nights cold as an Eskimo's kiss
I'd ask of the past
The laughter shared
The songs one sung
What Mum was like when she was young
If I weren't trapped with the handicap of my British tongue
I imagine the talks we'd have
Tucked in the candlelit cave of a power cut
Cradled in a culture clash
Hoping the Tower of Babel might bleed into oblivion
And somehow a tainted miracle might unfurl
I'm willing to bet we'd have been the best of friends
In a different world
But I do not know you
I've composed you from
Dress cotton
Banana leaves
Patchwork quilts of quiet smiles and stories
That I could not understand
In this land of lost language I am neither stranger nor native
The weight of my wasted words cannot be translated.