Gedicht
Raymond Antrobus
HAPPY BIRTHDAY MOON
FIJNE VERJAARDAG MAAN
Papa leest hardop. Ik volg zijn vinger over de bladzijde.Soms beweegt zijn vinger langs de woorden, strijkt over witruimte.
Hij laat de maan elke avond iets nieuws zeggen
tegen zijn dove zoon die klanken inslikt.
Soms beweegt zijn vinger langs de woorden, strijkt over witruimte.
Vanavond geeft hij de Maan mijn naam, die ik niet kan uitspreken,
zijn dove zoon die de klanken inslikt.
Papa tikt op de bladzijde, zegt, probeer nog eens.
Vanavond geeft hij de Maan mijn naam, die ik niet kan uitspreken.
Ik zeg Rain-nan Akabok. Hij lacht.
Papa tikt op de bladzijde, zegt, probeer nog eens,
maar ik maak hem graag aan het lachen. Ik herhaal mijn fout.
Ik zeg Rain-nan Akabok. Hij lacht,
zegt Raymond, jij bent me er een.
Ik maak hem graag aan het lachen. Ik herhaal mijn fout.
Rain-nan Akabok. Wat kan ons verder helpen?
Hij zegt, Raymond, jij bent me er een.
Ik zou graag de Maan, de beer, of zelfs de regen zijn.
Rain-nan Akabok, wat kan ons verder helpen
om elkaar te verstaan, elkaar werkelijk te verstaan?
Ik zou graag de Maan, de beer of zelfs de regen zijn.
Papa laat de Maan elke avond iets nieuws zeggen
en we verstaan elkaar, we verstaan elkaar werkelijk.
Als papa hardop leest, volg ik zijn vinger over de bladzijde.
© Vertaling: 2021, Han van der Vegt
HAPPY BIRTHDAY MOON
Dad reads aloud. I follow his finger across the page.Sometimes his finger moves past words, tracing white space.
He makes the Moon say something new every night
to his deaf son who slurs his speech.
Sometimes his finger moves past words, tracing white space.
Tonight he gives the Moon my name, but I can’t say it,
his deaf son who slurs his speech.
Dad taps the page, says, try again.
Tonight he gives the Moon my name, but I can’t say it.
I say Rain-nan Akabok. He laughs.
Dad taps the page, says, try again,
but I like making him laugh. I say my mistake again.
I say Rain-nan Akabok. He laughs,
says, Raymond you’re something else.
I like making him laugh. I say my mistake again.
Rain-nan Akabok. What else will help us?
He says, Raymond you’re something else.
I’d like to be the Moon, the bear, even the rain.
Rain-nan Akabok, what else will help us
hear each other, really hear each other?
I’d like to be the Moon, the bear, even the rain.
Dad makes the Moon say something new every night
and we hear each other, really hear each other.
As Dad reads aloud, I follow his finger across the page.
© 2018, Raymond Antrobus
From: The Perseverance
Publisher: Penned in the Margins,
From: The Perseverance
Publisher: Penned in the Margins,
Gedichten
Gedichten van Raymond Antrobus
Close
FIJNE VERJAARDAG MAAN
Papa leest hardop. Ik volg zijn vinger over de bladzijde.Soms beweegt zijn vinger langs de woorden, strijkt over witruimte.
Hij laat de maan elke avond iets nieuws zeggen
tegen zijn dove zoon die klanken inslikt.
Soms beweegt zijn vinger langs de woorden, strijkt over witruimte.
Vanavond geeft hij de Maan mijn naam, die ik niet kan uitspreken,
zijn dove zoon die de klanken inslikt.
Papa tikt op de bladzijde, zegt, probeer nog eens.
Vanavond geeft hij de Maan mijn naam, die ik niet kan uitspreken.
Ik zeg Rain-nan Akabok. Hij lacht.
Papa tikt op de bladzijde, zegt, probeer nog eens,
maar ik maak hem graag aan het lachen. Ik herhaal mijn fout.
Ik zeg Rain-nan Akabok. Hij lacht,
zegt Raymond, jij bent me er een.
Ik maak hem graag aan het lachen. Ik herhaal mijn fout.
Rain-nan Akabok. Wat kan ons verder helpen?
Hij zegt, Raymond, jij bent me er een.
Ik zou graag de Maan, de beer, of zelfs de regen zijn.
Rain-nan Akabok, wat kan ons verder helpen
om elkaar te verstaan, elkaar werkelijk te verstaan?
Ik zou graag de Maan, de beer of zelfs de regen zijn.
Papa laat de Maan elke avond iets nieuws zeggen
en we verstaan elkaar, we verstaan elkaar werkelijk.
Als papa hardop leest, volg ik zijn vinger over de bladzijde.
© 2021, Han van der Vegt
From: The Perseverance
From: The Perseverance
HAPPY BIRTHDAY MOON
Sponsors
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère