Gonca Özmen
HYBRID
I read Dante I undressed a man white
Obedient I lay down I worked out my debt
My loss deep, my consolation great, my sin sweet
Look how I turned to bramble and thicket
I asked about birds I dived into the wood white
I stripped myself and left that instant
How beautiful to stand between your shoulder and evening
I looked long at mallows in the distance
I read Dante I kissed a soldier white
Like a whole town asleep, paused,
I was the echo of a stone you threw I came back
The world sometimes, sometimes the world is just blood
I sat then I found a mouth in which I could be silent
We were entangled abandoned and white
My book, my sacred text, my hybrid child
Because of you I stink
I read Dante I shot down a state black
BASTAARD
Ik las Dante kleedde een jongen uit wit
Gedwee ging ik liggen schatte mijn schulden in
Mijn verlies was fors, mijn troost groot, mijn zonde zoet
Kijk hoe ik sprokkelhout werd
Ik vroeg naar de vogels liep het bos in wit
Trok al mijn kleren uit en stond daar
Zo mooi tussen je schouder en de avond
Lang keek ik naar de hibiscus in de verte
Ik las Dante en kuste een soldaat wit
Zoals eens de hele stad in slaap was
Ik was de echo van de steen die jij wierp en kwam terug
De wereld is soms, soms is de wereld louter bloed
Ik ging zitten en vond toen een mond om te zwijgen
We waren verstrengeld verlaten en wit
Mijn boek, mijn heilige tekst, mijn bastaardkind
Ik stonk dankzij jou
Ik las Dante schoot een staat neer zwart
Publisher: 2022, Voor het eerst gepubliceerd op PoetryInternational.com,
MELEZ
Dante okudum bir erkeği soydum beyaz
Usul uslu uzandım borçlarımı saydım
Yitiğim çok, avuntum bol, günahım güzel
Bakın işte çalı çırpı kaldım
Kuşları sordum ormana daldım beyaz
Üstümü başımı alıp çıkardım
Ne de güzel durdum omzunla akşam arasında
Uzun uzak hatmilere baktım
Dante okudum bir askeri öptüm beyaz
Bütün kasaba uykuda gibi bir zaman
Attığın taşın yankısıydım geri döndüm
Dünya bazen, bazen dünya sadece kan
Oturdum sonra susacak bir ağız buldum
Karışmıştık kimsesiz ve beyaz
Kitabım, kutsalım, melez çocuğum
Ben sendendir kötü koktum
Dante okudum bir devleti vurdum siyah
BASTAARD
Ik las Dante kleedde een jongen uit wit
Gedwee ging ik liggen schatte mijn schulden in
Mijn verlies was fors, mijn troost groot, mijn zonde zoet
Kijk hoe ik sprokkelhout werd
Ik vroeg naar de vogels liep het bos in wit
Trok al mijn kleren uit en stond daar
Zo mooi tussen je schouder en de avond
Lang keek ik naar de hibiscus in de verte
Ik las Dante en kuste een soldaat wit
Zoals eens de hele stad in slaap was
Ik was de echo van de steen die jij wierp en kwam terug
De wereld is soms, soms is de wereld louter bloed
Ik ging zitten en vond toen een mond om te zwijgen
We waren verstrengeld verlaten en wit
Mijn boek, mijn heilige tekst, mijn bastaardkind
Ik stonk dankzij jou
Ik las Dante schoot een staat neer zwart
Publisher: 2022, Voor het eerst gepubliceerd op PoetryInternational.com,
HYBRID
I read Dante I undressed a man white
Obedient I lay down I worked out my debt
My loss deep, my consolation great, my sin sweet
Look how I turned to bramble and thicket
I asked about birds I dived into the wood white
I stripped myself and left that instant
How beautiful to stand between your shoulder and evening
I looked long at mallows in the distance
I read Dante I kissed a soldier white
Like a whole town asleep, paused,
I was the echo of a stone you threw I came back
The world sometimes, sometimes the world is just blood
I sat then I found a mouth in which I could be silent
We were entangled abandoned and white
My book, my sacred text, my hybrid child
Because of you I stink
I read Dante I shot down a state black