Gedicht
Gihan Omar
Everyday actions
I fall silent, like a stone,I roar like a waterfall,
I’m ruined by slander,
I speak with clouds I love,
I pull my head
into my body
like a turtle,
I shrink like an ant,
I whisper to the sands like an ostrich,
I cleanse myself through sinful relations
with the waves,
I perch on my mother’s grave
like a pigeon that’s lost its memory,
I ask for more, like a child,
I content myself with little, like someone repenting,
I change color like a chameleon,
I rebel like a libertine,
I take refuge in the nuzzling of a cat,
I make decisions like a man,
I stop eating
like an ascetic,
I take off my clothes
like a stripper,
I weep because the butterfly’s wings
crumble in my hand,
I climb the mountain aimlessly,
I run like a frightened gazelle,
I stop like a lion at rest,
I finish the poem
without it revealing
its purpose.
Dagelijkse dingen
Ik zwijg als het grafklater als een waterval
voel me vies door geroddel
en praat met de wolken, mijn liefde
Als een schildpad
kruip ik in mijn schulp
word zo klein als een mier
fluister als een struis in een oor van het zand
en was troebele relaties
met golven water
Ik stap op het graf van mijn moeder
als een geheugenloze duif
Als klein meisje vraag ik om meer
en ben berouwvol tevreden met minder
Als een kameleon verschiet ik van kleur
rebelleer als een feeks
zoek bescherming bij een kat
en beslis als een man
Ik eet niet
als een asceet
Als een stripper
trek ik mijn kleren uit
Ik huil omdat de vleugel van de vlinder
in mijn hand bezweek . . .
Ik ga doelloos de berg op
ren als een bange gazel
blijf staan als een rustende leeuw
Ik eindig het gedicht
zonder een zin
te tonen
أفعال يومية
أَصْمِتُ كصخرة
أهدر كشلال
أتلوث بالنميمة ..
أتحدث مع سحب أحبها
أسحب رأسي كسلحفاة
داخل جسدي ..
أتضاءل كنملة
أوشوش الرمال كنعامة
أتطهر بعلاقات آثمة
مع الأمواج ..
أحط على قبر أمي
كيمامة فقدت الذاكرة ..
أطلب المزيد كطفلة
أرضى بالقليل كنادمة
أتلون كحرباء ..
أتمرد كفاسقة
أحتمي بحضن قطة
أحسم القرارات كرجل ..
أتوقف عن الطعام
كزاهدة ..
أتحرر من ملابسي
كمحترفة استربتيز
أبكي لأن جناح الفراشة
تفتت في يدي ..
أصعد الجبل بلا هدف
أعدو كغزال خائف
أتوقف كأسدٍ يستجم
أنهى القصيدة ..
من دون أن تفصح
عن قصدها.
أهدر كشلال
أتلوث بالنميمة ..
أتحدث مع سحب أحبها
أسحب رأسي كسلحفاة
داخل جسدي ..
أتضاءل كنملة
أوشوش الرمال كنعامة
أتطهر بعلاقات آثمة
مع الأمواج ..
أحط على قبر أمي
كيمامة فقدت الذاكرة ..
أطلب المزيد كطفلة
أرضى بالقليل كنادمة
أتلون كحرباء ..
أتمرد كفاسقة
أحتمي بحضن قطة
أحسم القرارات كرجل ..
أتوقف عن الطعام
كزاهدة ..
أتحرر من ملابسي
كمحترفة استربتيز
أبكي لأن جناح الفراشة
تفتت في يدي ..
أصعد الجبل بلا هدف
أعدو كغزال خائف
أتوقف كأسدٍ يستجم
أنهى القصيدة ..
من دون أن تفصح
عن قصدها.
Gedichten
Gedichten van Gihan Omar
Close
Dagelijkse dingen
Ik zwijg als het grafklater als een waterval
voel me vies door geroddel
en praat met de wolken, mijn liefde
Als een schildpad
kruip ik in mijn schulp
word zo klein als een mier
fluister als een struis in een oor van het zand
en was troebele relaties
met golven water
Ik stap op het graf van mijn moeder
als een geheugenloze duif
Als klein meisje vraag ik om meer
en ben berouwvol tevreden met minder
Als een kameleon verschiet ik van kleur
rebelleer als een feeks
zoek bescherming bij een kat
en beslis als een man
Ik eet niet
als een asceet
Als een stripper
trek ik mijn kleren uit
Ik huil omdat de vleugel van de vlinder
in mijn hand bezweek . . .
Ik ga doelloos de berg op
ren als een bange gazel
blijf staan als een rustende leeuw
Ik eindig het gedicht
zonder een zin
te tonen
Everyday actions
I fall silent, like a stone,I roar like a waterfall,
I’m ruined by slander,
I speak with clouds I love,
I pull my head
into my body
like a turtle,
I shrink like an ant,
I whisper to the sands like an ostrich,
I cleanse myself through sinful relations
with the waves,
I perch on my mother’s grave
like a pigeon that’s lost its memory,
I ask for more, like a child,
I content myself with little, like someone repenting,
I change color like a chameleon,
I rebel like a libertine,
I take refuge in the nuzzling of a cat,
I make decisions like a man,
I stop eating
like an ascetic,
I take off my clothes
like a stripper,
I weep because the butterfly’s wings
crumble in my hand,
I climb the mountain aimlessly,
I run like a frightened gazelle,
I stop like a lion at rest,
I finish the poem
without it revealing
its purpose.
Sponsors
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère