Aurélia Lassaque
Give you a name?
Ulysses
Give you a name?
Give you a name when you dance in the dark with great hounds in empty streets?
Give you a name when you stroll to the river dressed for night in the glaring sun, spurning the men who were doomed the moment they thought they possessed you?
I’ll offer you oranges
and to peel them a knife no bigger than a thumb
an ivory knife I’ll steal when the battle is over
a dead man’s gift to another woman
and you’ll be bound to think of her, of her cold sheets, of the hole in her pocket
traded for the knife
I’ll offer you blades of grass that cling to the soles of my feet
from shoots that grow there, where the bodies lie
standing tall as sentinels at the precise point their retreat ended
Je een naam geven?
Odysseus
Je een naam geven?
Je een naam geven terwijl je danst in het donker in verlaten straten met grote honden?
Je een naam geven terwijl je in je nachthemd naar de rivier loopt in de volle zon en de mannen negeert die verdwaalden toen ze dachten je te grijpen?
Ik zal je sinaasappels geven
en om ze te schillen een mes niet langer dan je duim
een ivoren mes dat ik na de slag gestolen zal hebben
het geschenk van een gestorvene aan een andere vrouw
en dan moet je aan haar denken, aan haar koude lakens, het gat in haar zak op de plek van het mes
ik zal je grassprieten geven die ik lang onder mijn zool bewaarde
die groeien daar waar de lichamen rusten
en oprijzen als schildwachten op de precieze plek waar de vlucht eindigt
Ulysse
Te donner un nom?
Te donner un nom quand tu danses dans le noir dans des rues désertes avec de grands chiens?
Te donner un nom quand tu vas à la rivière en tenue de nuit sous un grand soleil ignorant les hommes qui se sont perdus en croyant te saisir?
Je t’offrirai des oranges
et pour les peler un couteau pas plus grand que le pouce
un couteau d’ivoire que j’aurai volé après la bataille
le présent d’un défunt à une autre femme
et il te faudra penser à elle, à ses draps froids, au trou dans sa poche à la place du couteau
je t’offrirai des brins d’herbe que j’aurai gardés longtemps sous ma semelle
qui poussent là où reposent les corps
et se dressent comme des sentinelles au point précis où s’achève la fuite
Publisher: Bruno Doucey, Paris
Je een naam geven?
Odysseus
Je een naam geven?
Je een naam geven terwijl je danst in het donker in verlaten straten met grote honden?
Je een naam geven terwijl je in je nachthemd naar de rivier loopt in de volle zon en de mannen negeert die verdwaalden toen ze dachten je te grijpen?
Ik zal je sinaasappels geven
en om ze te schillen een mes niet langer dan je duim
een ivoren mes dat ik na de slag gestolen zal hebben
het geschenk van een gestorvene aan een andere vrouw
en dan moet je aan haar denken, aan haar koude lakens, het gat in haar zak op de plek van het mes
ik zal je grassprieten geven die ik lang onder mijn zool bewaarde
die groeien daar waar de lichamen rusten
en oprijzen als schildwachten op de precieze plek waar de vlucht eindigt
Give you a name?
Ulysses
Give you a name?
Give you a name when you dance in the dark with great hounds in empty streets?
Give you a name when you stroll to the river dressed for night in the glaring sun, spurning the men who were doomed the moment they thought they possessed you?
I’ll offer you oranges
and to peel them a knife no bigger than a thumb
an ivory knife I’ll steal when the battle is over
a dead man’s gift to another woman
and you’ll be bound to think of her, of her cold sheets, of the hole in her pocket
traded for the knife
I’ll offer you blades of grass that cling to the soles of my feet
from shoots that grow there, where the bodies lie
standing tall as sentinels at the precise point their retreat ended
Sponsors
