Gedicht
Laura Accerboni
I feel nauseous
I feel nauseousseeing the room
after opening
my eyes
the second time.
There’s an elephant
at the center
for no reason
and it’s crushing the bed.
I need to open
my eyes
a third time.
How empty is life
without a presence.
And now that the bed is
at the center
and the elephant’s at the window
I really have
no reason
and fall flat to the floor
while I am
at the center
and the bed is at the window
and the elephant
in four starts
opens its eyes
and departs.
Ik word misselijk
Ik word misselijkbij het zien van de kamer
nadat ik mijn ogen
voor de tweede keer
heb opengedaan.
In het midden staat
zonder ook maar
één enkele reden
een olifant
en die verplettert het bed.
Ik moet
voor de derde keer
mijn ogen opendoen.
Wat is het leven ellendig
als er niets en niemand is.
En nu het bed
in het midden staat
en de olifant bij het raam
heb ik echt
geen enkele reden
en smak tegen de grond
terwijl ik
in het midden sta
en het bed bij het raam
en de olifant
in vier stappen
zijn ogen opendoet
en vertrekt.
Mi mette nausea
la stanza vista
dopo aver aperto
gli occhi
per la seconda volta.
C’è un elefante
nel mezzo
che non ha proprio
alcuna ragione
e schiaccia il letto.
Occorre aprire
gli occhi
per la terza volta.
Che miseria la vita
senza alcuna presenza.
E ora che il letto
è in mezzo
e l’elefante alla finestra
io non ho proprio
alcuna ragione
e schianto a terra
mentre sono
al centro
e il letto alla finestra
e l’elefante
in quattro tempi
apre gli occhi
ed esce.
la stanza vista
dopo aver aperto
gli occhi
per la seconda volta.
C’è un elefante
nel mezzo
che non ha proprio
alcuna ragione
e schiaccia il letto.
Occorre aprire
gli occhi
per la terza volta.
Che miseria la vita
senza alcuna presenza.
E ora che il letto
è in mezzo
e l’elefante alla finestra
io non ho proprio
alcuna ragione
e schianto a terra
mentre sono
al centro
e il letto alla finestra
e l’elefante
in quattro tempi
apre gli occhi
ed esce.
From: La parte dell’annegato
Publisher: Edizioni Nottetempo, Rome
Publisher: Edizioni Nottetempo, Rome
Gedichten
Gedichten van Laura Accerboni
Close
Ik word misselijk
Ik word misselijkbij het zien van de kamer
nadat ik mijn ogen
voor de tweede keer
heb opengedaan.
In het midden staat
zonder ook maar
één enkele reden
een olifant
en die verplettert het bed.
Ik moet
voor de derde keer
mijn ogen opendoen.
Wat is het leven ellendig
als er niets en niemand is.
En nu het bed
in het midden staat
en de olifant bij het raam
heb ik echt
geen enkele reden
en smak tegen de grond
terwijl ik
in het midden sta
en het bed bij het raam
en de olifant
in vier stappen
zijn ogen opendoet
en vertrekt.
From: La parte dell’annegato
I feel nauseous
I feel nauseousseeing the room
after opening
my eyes
the second time.
There’s an elephant
at the center
for no reason
and it’s crushing the bed.
I need to open
my eyes
a third time.
How empty is life
without a presence.
And now that the bed is
at the center
and the elephant’s at the window
I really have
no reason
and fall flat to the floor
while I am
at the center
and the bed is at the window
and the elephant
in four starts
opens its eyes
and departs.
Sponsors
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère