Gedicht
Jen Hadfield
THE KIDS
DE KINDEREN
Omdat ze te vroeg was geboren,was maandagskind nog niet klaar om bekeken te worden;
is voorbestemd altijd te vroeg te zijn.
Ze heeft een schijfje paprika uitgekozen
in de vorm van
een vraagteken.
*
De vulkanische adem van dinsdagskind!
Hij herinnert zich waar poëzie vandaan komt;
het letterlijk potentieel van de dingen,
wat inhoudt dat hij geen broccoli kan eten –
welbeschouwd een kleine onverteerbare eik.
Hij eet geraspte kaas met een theelepel
die hij bijstaat met zijn vinger.
*
Het verborgene is de roeping van het vogelachtige woensdagskind,
dat zich na haar stofbaden nog eens schoonveegt met dennentakjes.
Ze kan alles vinden wat verborgen is in het donker,
zoals een kat een konijn vindt –
door de damp die ontsnapt
uit het hol.
*
Donderdagskind zegt dat hij woensdagskind
zo snel heeft zien lopen dat ze begon te vliegen.
Donderdagskind wordt voortaan leugenaar genoemd.
*
Vrijdag is bang voor het schoppenteken
en voor puzzelstukjes in de vorm van schoppen.
Ze is bang voor stopcontacten, hoogspanningsmasten,
dammen, bloemetjesbehang.
Ze weet wat magie is –
de druk waaronder we leven.
*
Zaterdagskind is nog niet groot genoeg voor haar ogen
(lampen boven haar kin, kikkerogen die oprijzen
uit wintermodder).
Ze kan niet helpen wat ze wel en niet ziet
ze pekelt wat ze
van binnen ziet.
*
Zondagskind weet wat godslastering is
en waar het graf van de duivel ligt.
Hij maakt de prachtige graven
van lang gras en ereprijs.
THE KIDS
Born too soon,Monday’s child was unready to be seen;
is destined to be early for ever.
She’s selected a slice of red pepper
shaped
like a question mark.
*
The volcanic breath of Tuesday’s child!
He remembers where poetry comes from;
the literal potential of things,
which means he can’t eat broccoli –
seeing it right, a tiny indigestible oak.
He eats grated cheese with a teaspoon,
assisting it with a finger.
*
The hidden’s the vocation of bird-like Wednesday’s child,
perfecting her dust-baths with sweeping boughs of pine.
She can find anything hidden in the dark,
as a cat finds a rabbit –
by steam escaping
the warren.
*
Thursday’s child says he saw Wednesday’s child
run so fast she began to fly.
Thursday’s child shall be called a liar.
*
Friday is afraid of the suit of spades
and jigsaw pieces the shape of the suit of spades.
She’s afraid of plug-sockets, pylons,
dams, flowered wallpaper.
She knows what magic is –
the stress we’re under.
*
Saturday’s child is still growing into her eyes
(lamps above her chin, a frog’s eyes surfacing
the muds of winter).
She can’t help what she does and doesn’t see –
salting away what she sees
inside her.
*
Sunday’s child knows what blasphemy is
and where the devil’s grave.
He makes the lovely graves
of long grass and speedwell.
From: Byssus
Publisher: Picador, London
Publisher: Picador, London
Gedichten
Gedichten van Jen Hadfield
Close
DE KINDEREN
Omdat ze te vroeg was geboren,was maandagskind nog niet klaar om bekeken te worden;
is voorbestemd altijd te vroeg te zijn.
Ze heeft een schijfje paprika uitgekozen
in de vorm van
een vraagteken.
*
De vulkanische adem van dinsdagskind!
Hij herinnert zich waar poëzie vandaan komt;
het letterlijk potentieel van de dingen,
wat inhoudt dat hij geen broccoli kan eten –
welbeschouwd een kleine onverteerbare eik.
Hij eet geraspte kaas met een theelepel
die hij bijstaat met zijn vinger.
*
Het verborgene is de roeping van het vogelachtige woensdagskind,
dat zich na haar stofbaden nog eens schoonveegt met dennentakjes.
Ze kan alles vinden wat verborgen is in het donker,
zoals een kat een konijn vindt –
door de damp die ontsnapt
uit het hol.
*
Donderdagskind zegt dat hij woensdagskind
zo snel heeft zien lopen dat ze begon te vliegen.
Donderdagskind wordt voortaan leugenaar genoemd.
*
Vrijdag is bang voor het schoppenteken
en voor puzzelstukjes in de vorm van schoppen.
Ze is bang voor stopcontacten, hoogspanningsmasten,
dammen, bloemetjesbehang.
Ze weet wat magie is –
de druk waaronder we leven.
*
Zaterdagskind is nog niet groot genoeg voor haar ogen
(lampen boven haar kin, kikkerogen die oprijzen
uit wintermodder).
Ze kan niet helpen wat ze wel en niet ziet
ze pekelt wat ze
van binnen ziet.
*
Zondagskind weet wat godslastering is
en waar het graf van de duivel ligt.
Hij maakt de prachtige graven
van lang gras en ereprijs.
From: Byssus
THE KIDS
Sponsors
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère