In catechism’s skirts, each girl is sensible of her inferiority (refusal to look nice, to have a head that spins on Saturday nights). Religion and fairy-tales make up a toxic family (false queen and vengeful son, a useless crown). The rebel girls have no desire to reproduce, nor for the factory, the convent or a husband or a wife who comes in late. Confession and white socks will be reserved for the child who feels the blood run down, and where princesses prick themselves the Virgin will appear to her (she faints).

In catechismusrokken wordt elk meisje haar minderwaardigheid gewaar (weigeren te behagen, je hoofd te laten duizelen op zaterdagavond). Sprookjes en religie kweken giftige families (een namaakkoningin, een wraakzuchtige zoon, een nutteloze kroon). Rebelse jongelui hoeven zich niet zo nodig voort te planten, geen fabriek, geen klooster, geen laat thuiskomende echtgenoot of vrouw. De biecht en de witte kousen blijven voorbehouden aan het kleine meisje dat het bloed voelt stromen, en daar waar prinsessen zichzelf prikken, verschijnt haar de Maagd (bezwijming).

Dans les jupes du catéchisme, chacune ressent son infériorité (refus de plaire, d’avoir la tête qui tourne le samedi soir). La religion et les contes fabriquent des familles toxiques (une fausse reine, un fils vengeur, une couronne inutile). Les rebelles ne souhaitent pas se reproduire, ni l’usine, ni le couvent, ni un mari ou une femme qui rentre tard. La confession et les socquettes blanches seront réservées à la fillette qui sent le sang couler, et  là où les princesses se piquent, la Vierge lui apparaîtra (évanouissement).