Hair that’s pulled back and fastened with a slide makes it impossible to thrive, for those adolescent girls who age while they’re still children. Nothing makes a dent in their big hair, their longing for the dance, to take a spin out to the horizon. If the horizon comes too close, the vision fades, a cigarette and it explodes. A Suze, a motorway café, another cigarette, another glass.
 
Now she’s got on the girl has no wish to get off. Not much free time, she still retains her juke-box dreams in an age when techno-prostheses aren’t around.

Pubermeisjes die oud worden zonder de kindertijd te verlaten voelen zich niet prettig omdat hun haar met spelden is opgestoken. Niets stelt paal en perk aan het uitdijen van een haardos, van het verlangen te dansen, een ritje naar de horizon te maken. Als de horizon dichtbij komt, valt het droombeeld weg, met een sigaret ontploft hij. Een Suze, een stop langs de snelweg, nog een sigaret, weer een glas.
 
Het meisje stapt niet graag uit als ze eenmaal is ingestapt. Omdat ze weinig hobby’s heeft, behoudt ze haar jukeboxdromen in een tijd waarin technoprotheses niet bestaan.

Les cheveux tirés en barrette empêchent le bien-être des adolescentes qui vieillissent sans sortir de l’enfance. Rien n’entame l’expansion d’une chevelure, du désir de bal, d’une virée à l’horizon. Si l’horizon approche, la vision retombe, avec une cigarette, il explose. Une Suze, un arrêt sur l’autoroute, encore une cigarette, un autre verre.
 
La jeune fille ne souhaite pas redescendre après être montée. Ayant peu de loisirs, elle conserve ses rêves de juke-box à une époque où les prothèses technos n’existent pas.