EARTH

AARDE

Wat moet de mens met wat het lot hem geeft,
wat hij gehad kon hebben, maar niet heeft?
Laat hem toch simpelweg zijn tijd verdrijven;
alles zal toch maar korte tijd beklijven.
Met ijdele tred langs wolkenlucht gegaan,
ziet hij met zure blik het grasland aan
als een iets modernere Robert Frost.
Maar wat heeft het de mens precies gekost?
Staren naar ’t groen helpt hem om te vergeten
en om zich te verzoenen met ’t geweten.
Hij fluit de hele nacht met lijsters mee
en typt dan op het scherm een woord of twee
de wereld in en ligt daarop te meuren.
Het land heeft wilgen, dus moet iemand treuren.

EARTH

But what to make of the diminished lot,
of what man could have got and yet has not?
But let him simply while away the day,
and soon this will not matter anyway.
Walking in vain across a cloudy sky,
he scans the grasslands with an acid eye,
like a slightly more modern Robert Frost.
But what of what man had yet somehow lost?
Staring at nature helps him to forget,
to come to terms, to cancel out the debt.
All night he whistled with a mockingbird
and now on his old keyboard types a word
or two into the world and falls asleep.
The land has willows, something needs to weep.