Gedicht
Miriam Van hee
CITY MUSEUM
hesitantly we follow the charted glass routewe immerse ourselves in a city map,
identifying places we know so well
we can conjure them up at night clear as daylight
there it is, between the post office and the
worn out park, where that willow used to stand
that had to be chopped down, and there is
the playground, the swimming pool, longing
seizes us, and we shudder as we feel our way
along the dark side of the streets here now,
in our makeshift plastic shoes,
there’s a house along a railway line where we
didn’t fall ill but we grew older,
we stopped floating, searching
for connections, and there on the corner
in front of the bookshop, that’s where we’d often
wait for the tram, and in that waiting came the snow,
covering everything, us too
© Translation: 2013, Judith Wilkinson
STADSMUSEUM
STADSMUSEUM
wij volgen onwennig een glazen parcourswij buigen ons over een stadsplattegrond
we brengen er plekken in thuis, die ons
’s nachts als daglicht voor ogen staan
daar is het, tussen het postkantoor en het
gehavende parkje, daar stond die wilg
die moest omgehakt worden, daar is
de speeltuin, het zwembad, verlangen
bevangt ons, en huiver, zoals wij hier nu
in ons tijdelijk schoeisel van plastic
de donkere kanten van de straten aftasten,
een huis aan de spoorweg waarin wij
niet ziek zijn geworden maar ouder,
het zweven gestopt is, het zoeken
naar een verband, en daar op de hoek,
voor de boekhandelaar, daar wachtten
wij vaak op de tram, en in dat wachten
het sneeuwen begon, over alles en ons
© 2013, Miriam Van hee
Gedichten
Gedichten van Miriam Van hee
Close
STADSMUSEUM
wij volgen onwennig een glazen parcourswij buigen ons over een stadsplattegrond
we brengen er plekken in thuis, die ons
’s nachts als daglicht voor ogen staan
daar is het, tussen het postkantoor en het
gehavende parkje, daar stond die wilg
die moest omgehakt worden, daar is
de speeltuin, het zwembad, verlangen
bevangt ons, en huiver, zoals wij hier nu
in ons tijdelijk schoeisel van plastic
de donkere kanten van de straten aftasten,
een huis aan de spoorweg waarin wij
niet ziek zijn geworden maar ouder,
het zweven gestopt is, het zoeken
naar een verband, en daar op de hoek,
voor de boekhandelaar, daar wachtten
wij vaak op de tram, en in dat wachten
het sneeuwen begon, over alles en ons
© 2013, Miriam Van hee
CITY MUSEUM
hesitantly we follow the charted glass routewe immerse ourselves in a city map,
identifying places we know so well
we can conjure them up at night clear as daylight
there it is, between the post office and the
worn out park, where that willow used to stand
that had to be chopped down, and there is
the playground, the swimming pool, longing
seizes us, and we shudder as we feel our way
along the dark side of the streets here now,
in our makeshift plastic shoes,
there’s a house along a railway line where we
didn’t fall ill but we grew older,
we stopped floating, searching
for connections, and there on the corner
in front of the bookshop, that’s where we’d often
wait for the tram, and in that waiting came the snow,
covering everything, us too
© 2013, Judith Wilkinson
Sponsors
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère