There are holes in the road

There are holes in the road. There are holes in the earth.
Stepping forward I notice: there are holes in my boots.
Where there are holes, my socks show through,
I can see them, I know this because there are holes in my skull.

When rain falls into water, there are holes in the water.
As the droplets fall, I hear them because there are holes in my ears:
I stand and breathe because there are holes in my nose,
I move forward and think. Yes, there are holes in my thoughts.

There are holes in my words. Lao-zi thought
everything necessary came from emptiness—but tell me, friend,
what use would emptiness be if it wasn’t made of
holes beside holes? Large holes. Small holes.

Holes exist. Birth and death are holes.
There are black holes in the universe—maybe there are exits
to another place made of holes.
Exits are holes. The mouth, the heart, the intestines are holes.

In een weg zitten gaten

In een weg zitten gaten. In de aarde zitten gaten.
Als ik verder ga, merk ik het: in mijn laarzen zitten gaten.
Daar doorheen zijn mijn sokken te zien, met daarin gaten,
ik zie het, ik weet het, want in mijn schedel zitten gaten.
 
Als regen op water valt, zitten in het water gaten.
De druppels tikken, ik hoor het, want in mijn oren zitten gaten:
ik sta stil en adem, want in mijn neus zitten gaten,
ik loop verder en denk. Ja, in mijn gedachten zitten gaten.
 
In mijn woorden zitten gaten. Volgens Laozi was
leegte het allerbelangrijkste – maar zeg op, vriend,
waarom leegte, als daar niet overal
gaten naast gaten in zitten? Grote gaten. Kleine gaten.
 
Het bestaan bestaat uit gaten. Geboorte en dood zijn gaten.
Zwarte gaten in het universum – misschien kun je eruit,
ergens naartoe, waar misschien andersoortige gaten zitten.
Uitgangen zijn gaten. Mond, hart, darmen – gaten.

Tee sees on augud. Maa sees on augud.
Kui astun edasi, märkan: saabastes on augud.
Sealt paistavad sokid, mille sees on augud,
näen seda ja tean, sest mu pealuus on augud.

Kui vihm sajab veele, on vee sees augud.
Piisad löövad, mina kuulen, sest mu kõrvades on augud:
seisatan ja hingan, sest mu nina sees on augud,
kõnnin edasi ja mõtlen. Jah, mu mõtetes on augud.

Minu sõnades on augud. Lao-zi meelest oli
kõige rohkem vaja tühjust – aga ütle, sõber,
milleks tühjus, kui seal poleks aina
augu kõrval augud? Suured augud. Väiksed augud.

Olemine on augud. Sünd ja surm on augud.
Universumis mustad augud – ehk saab sealt välja,
kuhugi, kus on võib-olla teistmoodi augud.
Väljapääsud on augud. Suu, süda, soolikad – augud.