SORRY, DAUGHTER

For the time I put your pretty little pants-suit on back to front
for the times I tucked you in with your Winnie the Pooh duvet upside down
for the time I let that devilish dummy steriliser boil dry, mamma mia
for the time I sent you to school with an empty Little Mermaid lunchbox
for the times I forgot to plug in the night light on the landing
for the time I told you off for a D for tables
for the time silly, silly Daddy knocked over the Lego tower you’d been working on for days
for the times I, seriously preoccupied with myself, didn’t come and play
for the times I dished up an ultimatum when you wouldn’t eat your spinach
for the times on holiday when I insisted on a museum and you wanted a swimming pool
for the time I left your paper-flower shop on the beach unattended
for the times in the burning sun when I wanted to reach the mountain top no matter what
for the time I pulled your favourite shirt out of the washing machine two sizes smaller
for the time you followed my cooking advice, with disastrous consequences
for the times I put a premature curfew on your night-time escapades
for the times I grumbled because you were associating with the wrong friends
for the times I predicted trouble every time you rode your bike into town
for the times I subjected you to pompous insights on life, always actually
for not saying these words to you among family on Christmas Eve but
in a poem, daughter, if it’s good company you’re after steer well clear of poets.

SORRY DOCHTER

SORRY DOCHTER

Voor die keer dat ik je poesmooie broekpakje achterstevoren aan deed
voor die keren dat ik je Dikkertjedapdeken ondersteboven over je spreidde
voor die keer dat ik de dekselse fopspeensterilisator liet uitkoken, mama mia
voor die keer dat ik je Jip-en-Jannekesbroodtrommel leeg meegaf naar school
voor die keren dat ik het waaklichtje op de slaapkamergang niet liet branden
voor die keer dat ik je de les spelde vanwege een vijf op tien voor rekenen
voor die keer dat ik stom stom papaatjedom je dagenlange legotoren omverliep
voor die keren dat ik, doodernstig met mezelf in de weer, niet kwam meespelen
voor die keren dat ik je een deadline voorschotelde als je je spinazie niet opat
voor die keren dat ik op reis per se in een museum wou en jij in het zwembad
voor die keer dat ik je strandwinkeltje met papieren bloemen onbeheerd naliet
voor die keren dat ik in de brandende zon kost wat kost de bergtop wou halen
voor die keer dat ik je lievelingsshirt gekrompen uit de wasmachine haalde
voor die keer dat je mijn kookadviezen volgde, met rampzalige gevolgen
voor die keren dat ik een te vroeg sluitingsuur voor je escapades installeerde
voor die keren dat ik gromde omdat je verkeerde vriendjes aan de hand had
voor die keren dat ik narigheid voorspelde telkens als je naar de stad fietste
voor die keren dat ik je gelijkhebberig de levensles spelde, eigenlijk altijd
dat ik je deze woorden niet in familiekring op een kerstavond aanzeg, maar
in een gedicht, dochter, voor de gezelligheid pap nooit met een dichter aan.