THE THERAPEUTIC MIRROR

Accept for once that wonderworking exists
and assume that during dream sleep, tonight perhaps,
you will undergo a miraculous visitation: death
falls outside the grace of time. constellations
adopt a different thrum. dawn is riotous in the gulfing
gleam of your most intimate self. look: defrowning
from folded shadows on the floor of your melancholy,
restless hummingbirds of light. like that, you flutter out
from a row of pain trees, hovering in the dead wind,
always ascending in the reborn morning,
always clarifying, beyond all troubles and difficulty.
awakened, will you consider your resurrection?
will you behave accordingly later that day?

DE THERAPEUTISCHE SPIEGEL

DE THERAPEUTISCHE SPIEGEL

Neem eens aan dat wonderdadigheid bestaat
en veronderstel dat je tijdens een droomslaap,
misschien vannacht, een wonderbaring ondergaat:
dood valt buiten de gratie van tijd. alle gesternten
gaan anders gonzen. zonsoproer in het welvende
glanspunt van je intiemste. zie, op de bodem van
je zwartgalligheid ontfronsen uit gesloten schaduw
roerig kolibries licht. zo, je fladdert uit pijnboom-
rijen, een bidvlucht tegen de doodswind in, almaar
opstijgend in de opstanding van ochtendrood, almaar
zonneklaarder wordend, al je kommer en kwel voorbij.
ontwaakt, zou je je nog rekenschap geven van je her-
rijzen? zou je je later op de dag nog ernaar gedragen?