Poem
Karel van de Woestijne
You wear your hair in a fine plait
You wear your hair in a fine plaitall down your nether limbs ...
– It is indeed a dismal day
of wavering and weeping.
It is a long, long evening of
disquiet and disapproval.
It is as though the day can’t die,
as though no night can darken ...
– You walk on past my unlit house,
free of longing and erect;
I guess at your thin naked thigh;
I see your long dark plait.
© Translation: 2007, Tanis Guest
Gij draagt een schoone vlechte haar
Gij draagt een schoone vlechte haar
allangs uw lage leênen ...
– Het is een trage dag voorwaar
van weiflen en van weenen.
Het is een lengende avond van
mis-troosten en mis-prijzen.
’t Is of de dag niet sterven kan
en of geen nacht kan grijzen ...
– Gij gaat mijn duister huis voorbij,
verlangenloos en rechte;
ik rade uw naakte, maegre dij;
ik zie uw donkre vlechte.
allangs uw lage leênen ...
– Het is een trage dag voorwaar
van weiflen en van weenen.
Het is een lengende avond van
mis-troosten en mis-prijzen.
’t Is of de dag niet sterven kan
en of geen nacht kan grijzen ...
– Gij gaat mijn duister huis voorbij,
verlangenloos en rechte;
ik rade uw naakte, maegre dij;
ik zie uw donkre vlechte.
© 1910, Karel van de Woestijne
From: De gulden schaduw, Verzameld werk
Publisher: Lannoo, Tielt
From: De gulden schaduw, Verzameld werk
Publisher: Lannoo, Tielt
Poems
Poems of Karel van de Woestijne
Close
You wear your hair in a fine plait
You wear your hair in a fine plaitall down your nether limbs ...
– It is indeed a dismal day
of wavering and weeping.
It is a long, long evening of
disquiet and disapproval.
It is as though the day can’t die,
as though no night can darken ...
– You walk on past my unlit house,
free of longing and erect;
I guess at your thin naked thigh;
I see your long dark plait.
© 2007, Tanis Guest
From: De gulden schaduw, Verzameld werk
From: De gulden schaduw, Verzameld werk
You wear your hair in a fine plait
You wear your hair in a fine plaitall down your nether limbs ...
– It is indeed a dismal day
of wavering and weeping.
It is a long, long evening of
disquiet and disapproval.
It is as though the day can’t die,
as though no night can darken ...
– You walk on past my unlit house,
free of longing and erect;
I guess at your thin naked thigh;
I see your long dark plait.
© 2007, Tanis Guest
Sponsors
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère