De trap

De trap

keer op keer
beklim ik deze gevaarlijke trap, met trage tred
cirkel ik op, kom boven
en doe het licht aan

als om een ritueel na te bootsen keer ik terug:
eens te meer, tree voor tree
in het duister meegelokt door deze trap
alleen – voor de deur grijp ik niet meer naar mijn sleutel
maar breng mijn hand omhoog

klop aan
alsof iets op me wacht
misschien bevindt zich in het huis
een ik van jaren her
die een opening kan maken in het duister

Poem recorderd at Poetry International Festival Rotterdam, 1992