DRAWING

Can one score thinking into the incursion of a line
that suddenly finds its own depth head-on
when stared at intently?
 
Can one hear sight in the glimpse of white,
in a wing brushing against its shadow,
in the contemplation shading a windowpane?
 
He who draws demarcates a silence, charms time,
withdraws, leaves out, will only seize
what leads to its essence: the stalk of a
nude, the rigid chair, the cross, the man
estranged from his presence.
 
He who draws searches for a detachment
from the void in the surprise of what a line, a stain, 
a smear can bring to life: breaking free
from things, that soul called pencil, ink,
graphite, chalk, or the hand guiding
from on high

TEKENING

TEKENING

Kan men een kras van denken trekken in de inval
van een lijn die na lang kijken plots frontaal
haar eigen diepte vindt?
 
Kan men het zien horen in de oogopslag van het
wit, in een vleugel die zijn schaduw raakt,
in de beschouwing die een ruit arceert?
 
Wie tekent bakent stilte af, bezweert de tijd,
trekt zich terug, laat weg, houdt enkel vast
wat naar essentie leidt: de stengel van een
naakt, de stugge stoel, het kruis, de man
vervreemd van zijn aanwezigheid.
 
Wie tekent zoekt de onthechting van het niets
in de verwondering van wat een lijn, een vlek,
een veeg tot leven brengt: het bestaan dat
uit de dingen breekt, de ziel die potlood
heet of inkt, grafiet of krijt, de hand
die dan van hoger komt