THE CENTRAL GOD

The central god is passing through our neighborhood now.
He’ll heal everyone, fix everything. And he has plenty of time, no one
will be squeezed out. Yesterday, today, tomorrow, he’s smiling.
He’s the central god in the role of a glazier now.

A glazier, a new glazier for repairs, and from every porch
all the families and neighbors watch him now,
so tall and slim, almost transparent, passing by,
he repairs everything in complete serenity, oh
you’ve nothing to worry about, ma’am, everything’s shining
now, the windows and the lights, sparkling
like new, this is how life is now
as my central god passes through
our neighborhood in the role of a glazier now.

He is the central god, supreme, the one on high, and he’s passing by
our neighborhood as a gardener now, with a rake and a ploughshare and a broken bucket. He weeds, and hoes, spreading eternal stardust on the lawn of the neighbor on the left
and on the fires of the future and the past, nothing to be afraid of
here, he’s smiling
on the elderly, it’s never
too late to give me
counsel and understanding,
forgiveness and wisdom and again
god returns and smiles, the central god
of dignity, of darkness, the angels and divinity,
of my people, so tired, in the neighborhood,
yesterday, today, tomorrow.

He is the central god, supreme, the one on high, lofty,
passing by our neighborhood with a wheelbarrow now. God
the professional, the plasterer, excellent builder and provider of
abundant whitewash, the plaster tablets of knowledge and choice
tottering in the wheelbarrow among the cylinders and tiles,
while this god, so slim, the central
Mr. Fixit, who poured the foundations
of this pure universe many years ago, sits
with the cherubim now, an unblemished hero, Lord, creator and speaker
of the plain truth, wrapped in a filmy robe of light, this god
is passing by our neighborhood in complete serenity now,
making good repairs and fixing
every transgression.

DE CENTRALE GOD

Het is de centrale god die nu door onze wijk trekt.
Hij heelt en herstelt en hij heeft tijd te over, niemand
Dringt voor. Gisteren, vandaag, morgen, hij glimlacht aldoor.
Hij is nu de centrale god in de gedaante van een glazenmaker.

Glazenmaker. Een nieuwe glazenmaker voor reparaties. Op
Alle balkons, alle gezinnen en buren, iedereen ziet hem nu,
O zo mager en iel, bijna doorzichtig, door de wijk trekken,
Op zijn dooie gemak repareren en installeren, ach
Mevrouw, maakt u zich geen zorgen, alles glanst
Vanmorgen, de ruiten en de lichtjes, alles
Glinstert gloednieuw, zo komt dat
Van het leven vanzelf wel in orde
Nu mijn centrale god de
Glazenmaker van onze wijk is geworden.

Hij is de centrale, opperste, verheven god en hij trekt nu als
tuinman door onze wijk. Met hark en schop en één kapotte emmer. Hij
Wiedt en spit en in de tuin van de buren links strooit hij
Glitters van alstof over de brandvlek van de toekomst, van
Het verleden, er is toch geen enkele reden tot angst, glimlacht hij
Het bejaarde stel toe, het is toch nergens
Te laat voor, Ik weet wel
Raad, ik heb alles door, ik ben
De vergeving en het medeleven, en hij
Glimlacht opnieuw, deze centrale god,
De god van de eer en de mist, van de engelen en de goddelijke aanwezigheid
Hij glimlacht tegen mijn mensen, deze o zo vermoeide mensen van mijn wijk,
Gisteren, vandaag, morgen.

Het is de centrale god, de opperste, verheven, hooggeplaatste god
Die nu met een kruiwagen door onze wijk trekt. De god des
Vakmanschaps, stukadoor, begenadigd steigerbouwer en tevens schilder
Van de overvloed. In de kruiwagen, tussen buizen en tegels,
Rammelen nog de gipsen tafelen der kennis
En keuze terwijl deze god, deze magere centrale
God, deze klussende god die jaren geleden dit
Heelal stichtte, zuiver en rein, aan weerszijden een cherubijn,
Deze heldere held, deze meester, schepper, maker en spreker
Der waarheid, gehuld in een ijl gewaad van licht, nu
Op zijn dooie gemak bij mij aankomt
Netjes installeert en regelt
Wat wederrechtelijk is verkregen.

אלוהים המרכזי