Pollen and meadow-grass seeds swim in the wellspring

Pollen and meadow-grass seeds swim in the wellspring.
A clear spring. As I extend the jug with my hand
I notice that a snail floats on the water, too,
and a red frog waits on a stone, ready to escape.

A clear spring. I notice the vigor of the algae at the bottom
as it hovers around the stones in gorgeous streaks,
like soft carpet. In the meantime, the frog decides
to jump into the water, and after a few powerful strokes

it climbs out the other side. Now the mosquitoes
have noticed me. Working faster, I scoop the snail
out with the jug, fill the buckets quickly, a pair of green
lice and one spider soak in the luminous water.

The water of the spring is clear, that of a dream.
The earth’s dream, lucid and very old. I hurry
over the hill like a scale with two weights, then
drink water from a cup, meadow-grass seeds in my mouth.

In de bron drijven stuifmeel en graszaadjes

In de bron drijven stuifmeel en graszaadjes.
Een heldere bron. Als ik mijn arm met de kan uitsteek,
merk ik dat op het water ook een slak meedeint
en op een steen wacht een rode kikker, klaar om te vluchten.
 
Een heldere bron. Ik zie hoe dicht de bodem met algen is bedekt,
ze wervelen om de stenen als een zacht tapijt
met prachtige strepen. Ondertussen besluit de kikker
midden in het water te springen, hij doet een paar flinke slagen
 
en klautert er aan de overkant uit. Nu ben ik ontdekt
door de muggen, haastig schep ik met de kan ook de slak mee,
vlug maak ik de emmers vol, een paar groene
luizen en een spin badderen in het heldere water.
 
Het bronwater is schoon, het is als water uit een droom.
De droom van de aarde, helder en heel oud. Als een balans
met twee schalen haast ik me de heuvel op, dan drink ik,
met in mijn mond graszaadjes, het water uit een glas.

Lättes ujub õietolmu ja nurmikaseemneid.
Puhas läte. Kui sirutan kannuga käe,
märkan, et ka üks tigu hulbib vee peal
ja punane konn ootab kivil, valmis põgenema.

Puhas läte. Vaatan, kui priskelt on vetikaid põhjas,
nad hõljuvad kivide ümber kui pehme vaip,
uhkete vöötidega. Vahepeal otsustab konn
hüpata keset vett, ta teeb paar tugevat tõmmet

ja ronib teisel pool välja. Mind on nüüd märganud
sääsed, mul hakkab kiire, ammutan kannuga
välja ka teo, täidan kiiresti ämbrid, paar rohelist
täid ja üks ämblik suplevad kirkas vees.

Lättevesi on puhas, see on ühe unenäo vesi.
Maa unenägu, selge ja väga vana. Kiirustan
mäest üles nagu kahe vaega kaal, siis
rüüpan klaasist vett, suus nurmikaseemned.