Poem
Arjen Duinker
WHEREVER
In a bar, wherever it may be,I talk to myself
To deny the distance.
I admire the empty seat
And the table serving as bait.
In a Lisbon bar
I ask unique heels
To deny what’s missing.
I drink the sound of footsteps
Coming close in a skin of vanilla.
© Translation: 2009, Ina Rilke
WAAR DAN OOK
WAAR DAN OOK
In een café waar dan ookZeg ik dingen in mezelf
Om de verte te ontkennen.
Ik bewonder de kale stoel
En het tafeltje dat als lokaas dient.
In een café in Lissabon
Vraag ik unieke hakken
Om het gemis te ontkennen.
Ik drink het geluid van de passen
Die naderen in een huid van vanille.
From: En dat? Oneindig (met Karine Martel)
Publisher: Querido, Amsterdam
Publisher: Querido, Amsterdam
Poems
Poems of Arjen Duinker
Close
WHEREVER
In a bar, wherever it may be,I talk to myself
To deny the distance.
I admire the empty seat
And the table serving as bait.
In a Lisbon bar
I ask unique heels
To deny what’s missing.
I drink the sound of footsteps
Coming close in a skin of vanilla.
© 2009, Ina Rilke
From: En dat? Oneindig (met Karine Martel)
From: En dat? Oneindig (met Karine Martel)
WHEREVER
In a bar, wherever it may be,I talk to myself
To deny the distance.
I admire the empty seat
And the table serving as bait.
In a Lisbon bar
I ask unique heels
To deny what’s missing.
I drink the sound of footsteps
Coming close in a skin of vanilla.
© 2009, Ina Rilke
Sponsors
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère